قسمت اول - فناوری زیرساخت را در مجموعه خود به واقعیت تبدیل کنید
Making infrastructure tech a reality in your portfolio part1
22 اردیبهشت 1401 | مهندس امیر رضا عرب عامری
بسیاری از سرمایه گذاران زیرساخت، سرمایه گذاری های هدف خود را فراتر از زیرساخت های اصلی سنتی مانند بزرگراه ها و نیروگاه ها گسترش داده اند. این سرمایهگذاریهای زیرساختی بهطور فزایندهای حول محور محصولات و خدمات فناوری زیرساخت یا «فناوری زیرساخت» متمرکز میشوند. داراییهای Infratech میتوانند به شکل پلتفرمهای نرمافزاری، سرمایهگذاریهای سرمایهای در داراییهای فناوری (مانند مراکز داده، فیبر، یا سیستمهای دوربینها و حسگرها) یا مجموعه سیستمهای فنی یکپارچه باشند. این داراییها که توسط قراردادهای بلندمدت پشتیبانی میشوند ، جریانهای نقدی قابل پیشبینی خدمات زیرساختی سنتی را حفظ و تضمین میکنند. به عنوان مثال، پلتفرمهای پرداخت الکترونیکی عوارض و سیستمهای نرمافزاری پشتیبان، که بهطور فزایندهای به صندوقهای زیرساختی راه پیدا میکنند، شامل قراردادهای خدمات بلند مدت و جریانهای درآمدزای قابل اعتماد هستند.
همانطور که فناوری منجر به تغییر بخش زیرساخت می شود، سرمایه گذاران می توانند سه نوع فرصت اصلی را در راه حل های زیرساختی پیدا کنند.
- بیشترین فرصت برای شرکتهای مدیریتی و تیم های مرتبط با آنها ، عبارت است از کمک به افزایش ظرفیتهای زیرساخت موجود برای مقابله با چالشهای احتمالی و نیز کاهش هزینه آنها می باشد . درک کامل از فناوری زیرساخت و ارتقای داراییهای زیرساختی موجود با فناوریهای جدید میتواند به سرمایهگذاران کمک کند پیشنهادهایی برای افزایش فناوریهای زیر ساختی برای موفقیت داراییهای زیرساختی سنتی باشد.
- آنها می توانند در دارایی های جدید زیرساخت سرمایه گذاری کنند.
- آنها میتوانند به دنبال مالکیت شرکتهای فناوری باشند که زیرساختها و خدمات را میفروشند، که معمولاً قراردادهای بلندمدت (ده ساله یا بیشتر) خدماتی را با کاربران می بندند.
اما در حالی که فناوری زیرساخت فرصتهای جدیدی را به ارمغان میآورد، میتواند باعث بوجود آمدن ریسک هایی نیز بشوند که معمولا با ماهیت ریسکهای روشهای قدیمی متفاوت است . سرمایه گذاران زیرساخت اکنون باید پیشرفت فناوری، خطر منسوخ شدن فناوری، یکپارچه سازی سیستم ها و ریسک یکپارچگی داده ها را درک کنند، در حالی که معمولاً قبلاً این کار را نمی کردند. و بسیاری از سرمایهگذاران و تیمهای مدیریتی قبل از اینکه بخواهند زمان و منابعی را برای پیادهسازی این راهحلها در کسبوکارشان سرمایهگذاری کنند، به دلایلی نیاز دارند که راهحلهای مقابله با این گونه ریسکها را بدانند. تیمهای مدیریتی باید بین توسعه قابلیتهای داخلی مهم و یا حفظ یک شخص ثالث برای مدیریت یکپارچهسازی در داراییهای عملیاتی خود ، یکی را انتخاب کنند.
برای استفاده از فرصتهای زیرساختی، سرمایهگذاران باید از مناطق امن خود خارج شوند و در نظر بگیرند که چه داراییهایی فراتر از داراییهای زیرساختی سنتی و اصلی را به مجموعههای خود اضافه کنند. آنها همچنین باید مجموعه جدیدی از شرکای فناوری را وارد ساختارهای کنسرسیومی کنند تا از شرکت های تحت مدیریت خود در سطح عملیاتی حمایت کنند.
این امر یک تلاش جدید با پتانسیل بالا برای بازده مالی بیشتر در دراز مدت است. ما به طور خاص سه مثال موردی را بررسی میکنیم که شامل انواع داراییهای مختلف میشود تا نشان دهیم که تأثیر مالی آن بر هر سرمایهگذاری چگونه است، و چگونه سرمایهگذاران و اپراتورهای دارایی میتوانند این تغییرات را اجرا کنند، خواه این تغییرات در بستههای راهحلهای فناوری، شرکای فناوری که با آنها کار میکنند باشد ، خواه مدل های عملیاتی پیشنهادی آنها
تاثیر زیاد فناوری بر زیرساخت ها
همانطور که فناوری نحوه ایفای نقش زیرساختها را تغییر میدهد، اقتصاد برخی داراییها را نیز تغییر داده است - و همهگیری COVID-19 این روند را تسریع کرده است. صاحبان انواع داراییهای آسیبدیده - مانند گاراژهای پارکینگ، که حتی قبل از همهگیری با تقاضای بسیار کمتری مواجه بودند (همانطور که در مطالعه موردی زیر نشان داده شده است) - برای یافتن راههایی برای تقویت سود خود و ترسیم آینده تلاش میکنند.
شش روند با هم در حال ایجاد یک پارادایم جدید برای تأمین مالی و بهره برداری از دارایی های زیرساختی هستند (شکل 1). برخی از این روندها در حال حاضر تأثیر خود را نشان میدهند - امنیت سایبری در حال حاضر یکی از بزرگترین خطرات برای این نوع دارایی محسوب میشود. به عنوان مثال، هزینه جرایم سایبری برای اقتصاد جهانی در سال 2016 تا 575 میلیارد دلار تخمین زده شد. روندهای دیگر، مانند تأثیر اتوماسیون و کسب درآمد بلادرنگ از طریق تجزیه و تحلیل داده ها ، در آینده به طور فزاینده ای اعمال خواهند شد.
زیربنای این روندها بیش از 70 فناوری مجزا تشکیل شده که هر کدام پتانسیل ایجاد تاثیر در برخی یا بسیاری از بخشهای این مقوله را در 15 سال آینده دارند (شکل 2). این فناوریها برای مالکان بهعنوان منبع عملیات پیشرفته و برای سرمایهگذاران بهعنوان شکل جدیدی از دارایی که در آن سرمایهگذاری میکنند، قابل توجه خواهد بود. تأثیر برخی از اینها - مانند راه حل های الکترونیکی و بازارهای اسکان آنلاین - در حال حاضر احساس می شود. انتظار میرود تأثیر سایر فناوریها، مانند وسایل نقلیه خودران، برقیسازی وسایل نقلیه و صنایع، و انتقال و توزیع جدید مورد نیاز برای انرژیهای تجدیدپذیر، حدود ده سال آینده ظاهر شود.
روی هم رفته، این فناوریها و روندها احتمالاً زیرساختها را در تمام طبقات دارایی به سه طریق کلی تحت تاثیر قرار خواهند داد:
ایجاد فرصتهای سرمایهپذیر جدید: راهحلهای Infratech به سرمایهگذارانی که به دنبال داراییهای جدید یا فرصتهای اصلی هستند، مجموعه وسیعتری از معاملات بالقوه را ارائه میدهد. برای مثال، تخمین میزنیم که تا سال ۲۰۲۲، بیش از ۱ میلیارد دلار کنتور آب هوشمند در سطح جهان نصب شود.
تعیین استانداردهای جدید برای توسعه دارایی ها و امتیازات: دولت ها به طور فعال شروع به به روز رسانی الزامات فناوری خود برای ایمنی، اثرات زیست محیطی و هزینه در درخواست های پیشنهادی می کنند. آن دسته از مناقصهدهندگانی که راهحلهای infratech را به کار میگیرند، در برنده شدن این امتیازات موفقتر خواهند بود و راه جدیدی را برای توسعه دارایی پیشرو در بازار ایجاد میکنند.
تغییر ساختار درآمد و هزینه عملیات دارایی: فناوری ، در حال تغییر ساختار هزینه و پتانسیل درآمدزایی دارایی ها است. به عنوان مثال، تجزیه و تحلیل دادههای بلادرنگ میتواند سیستمهای پویا قیمتگذاری عوارض را تسهیل کند که عوارض را در ساعات اوج مصرف افزایش میدهد که این امر میتواند باعث افزایش درآمد شود و در عین حال ترافیک را کاهش دهد و در نهایت منجر به کاهش ازدحام در بزرگراهها خواهد شد.
چگونه اپراتورها و سرمایه گذاران هر دو باید خود را با شرایط جدید هماهنگ کنند .
برای عبور از این چالش و دسترسی به فرصتهای جدید در زیرساخت و فناوری، اپراتورها و سرمایهگذاران باید با بررسی فضای دارایی زیرساخت جدید و توسعه یافته و بازنگری استراتژیهای خود شروع کنند. این به معنای درک آمادگی یک دارایی برای استقرار یک راه حل زیرساختی و درک پیامدهای اقتصادی آن (از جمله موارد مخارج سرمایه ای، مخارج عملیاتی و درآمد) که فن آوری در دارایی های موجود آنها تعبیه شده است می باشد. چرخش به سمت این دارایی های جدید زیرساختی با یک سری چالش برای سرمایه گذاران و اپراتورها همراه است.
برای سرمایه گذاران :
سرمایهگذاران باید از مفهوم زیرساخت بهعنوان داراییهای صرفاً فیزیکی دور شوند تا بتوانند از فرصتهای زیرساختی سرمایهگذاری استفاده کنند، که این امر احتمالاً به تربیت تفکر ذینفعان جدید و حمایت از مدلهای کسبوکار در حال ظهور نیاز دارد. اگرچه فناوری زیرساخت تا کنون بطور کامل معرفی و اثبات نشده است، اما در مراحل اولیه خود است و سرمایهگذاران ممکن است نگران تعدادی از خطرات مرتبط با آن، مانند امنیت سایبری یا پتانسیل عوامل و نیروهای مخرب برای منسوخ کردن این داراییها باشند. و در حالی که بسیاری از سرمایه گذاران زیرساخت ممکن است نیاز به سرمایه گذاری برای ایجاد نوآوری را تشخیص دهند، ممکن است فاقد تخصص در فناوری برای تصمیم گیری با اطمینان و کسب درآمد از دارایی ها و پلت فرم ها باشند. علاوه بر این، آنها ممکن است با چالش های خارجی روبرو شوند. برای مثال، آنها ممکن است نیاز داشته باشند که دولت ها را در مورد مزایای استفاده از فناوری های جدید آموزش دهند، در حالی که فرآیندهای مناقصه ای هنوز برای ارزش گذاری زیرساخت ها تکامل نیافته اند.
برای شرکت های عامل :
همانند سرمایه گذاران، اپراتورها باید توانایی های خود را بررسی کنند، به ویژه دانش فناوری برای استقرار و بهره برداری از دارایی های زیرساخت فناوری. آنها احتمالاً باید شکافهای داخلی (مانند تجزیه و تحلیل دادهها) را پر کنند و با شرکای فناوری جدید (مانند تولیدکنندگان و توسعهدهندگان فناوری هوشمند و کنسرسیومهای طراحی) که میتوانند این قابلیتهای پیشرفته را ایجاد، پیادهسازی و مدیریت کنند، کار کنند. برای صنعتی که در پذیرش فناوریهای جدید کند بوده است، به حداکثر رساندن پتانسیل زیرساخت نیازمند تغییرات قابل توجهی در طرز فکر و روش آنها است.
هم سرمایه گذاران و هم اپراتورها باید با یک مدل ریسک-بازده جدید طرف باشند . هر مسیری که انتخاب کنند، infratech خطرات جدیدی مانند پیامدهای عمر محدود سخت افزار فنی (مثلاً دوربین ها و حسگرها) و تغییر شرکای فناوری (بسیاری از شرکت ها جدید هستند و ممکن است دوام نیاورند) را معرفی می کند. هنگام مشارکت با شرکت های فناوری، سرمایه گذاران و اپراتورها باید بحث های صریح در مورد توزیع ریسک داشته باشند. آنها باید به وضوح تعریف کنند، برای مثال، چه کسی ریسک درآمد را برای پلتفرم های قیمت گذاری پویا در بزرگراه های هوشمند و گاراژهای پارکینگ به عهده می گیرد. برای دارایی های اثبات نشده، یک راه حل ممکن است تقسیم ریسک با مالکان از طریق مشوق هایی باشد.
پایان قسمت اول
گالری تصاویر
مطالب مرتبط
افراد دارای مهارت در این زمینه
در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .