در حال حاضر ده‌ها کشور در سراسر جهان استفاده از آزبست در بخش ساختمان‌سازی را ممنوع کرده‌اند. این ماده که برای استخراج ارزان بوده و به وفور در طبیعت یافت می شود، یک فیبر طبیعی است که برای ساخت مخازن آب، عایق کاری، پارتیشن بندی، کاشی سازی و اجسام تزیینی استفاده می شود. از خواص آن می توان به انعطاف پذیری زیاد و مقاومت شیمیایی، حرارتی و الکتریکی بالا اشاره کرد که آن را به یک ماده به ظاهر ایده آل تبدیل می کند. با این حال، شواهد علمی وجود دارد که قرار گرفتن در معرض آزبست را با چندین نوع سرطان و همچنین  آزبست  مرتبط می‌کند . زمانی که الیاف ماده معدنی در کیسه های هوایی‌ ریوی قرار می‌گیرند، ظرفیت تنفسی را به خطر می‌اندازند. مورد آزبست نشان می دهد که چگونه برخی از مصالح ساختمانی می توانند به دلیل تأثیرات منفی خود ، یک دفعه یا به تدریج به خاطره ای دور تبدیل شوند. علاوه بر اثرات آن بر سلامتی، استفاده از مواد با مصرف انرژی بالا یا ساخته شده از مواد اولیه کمیاب نیز در حال از زده خارج شدن می باشند ، زیرا کارشناسان خواستار کاهش استفاده از آنها و یا "سبزتر کردن" روش های تولید آنها هستند.. در این مقاله ما به بررسی برخی از این مواد و خطرات آنها می پردازیم.
(*آزبستوز : التهاب ریه‌ها به علت استنشاق طولانی مدت ذرات آزبست . چون این بیماری اغلب در کارگران صنعتی دیده می‌شود یک بیماری شغلی محسوب می‌شود)
به دلیل خطرات سلامتی
علاوه بر آزبست که موجب مشکلاتی برای سلامتی می شود و پیش از این به آن اشاره شد ، مواد دیگری نیز وجود دارند که می توانند باعث مسمومیت و ایجاد بیماری شوند و درحال حاضر برخی از کشورها قوانین سخت گیرانه تری را در رابطه با استفاده از آن ها وضع کرده اند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• رنگ بر پایه سرب: سرب عنصری است که برای تسریع خشک شدن، افزایش دوام و مقاومت رنگ در برابر رطوبت و خوردگی به شکل رنگدانه به رنگ اضافه می شود. اگرچه در برخی کشورها مجاز است، اما می تواند باعث آسیب شدید به سیستم عصبی و کلیه ها و همچنین تاخیر در رشد در کودکان شود.

• فرمالدهید: یک گاز بی رنگ با بوی قوی، مشخص و بسیار قابل اشتعال است که در رزین های ام دی اف و تخته خرده چوب و همچنین در بسیاری از صنایع دیگر وجود دارد. فرمالدهید می تواند باعث تحریک پوست، چشم، بینی و گلو شود و قرار گرفتن در معرض سطوح بالای آن می تواند باعث ایجاد برخی از انواع سرطان شود.
• PVC: به طور گسترده در لوله های آب استفاده می شود و می تواند مواد شیمیایی بسیار سمی را هنگام سوختن آزاد کند.
• مواد عایق سنتی: به عنوان مثال *فایبرگلاس و پشم های معدنی می توانند خطراتی برای سلامتی مانند تحریک پوست و سیستم تنفسی و حتی آلودگی هوای داخل خانه توسط فرمالدهید و *فنول را به همراه داشته باشند. علاوه بر این، مطالعاتی وجود دارد که استنشاق فایبرگلاس را با افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه مرتبط می داند.
(*فایبرگلاس : ورق هایی از مخلوط رزین پلی استر، رنگ، الیاف شیشه و مواد دیگر)
(*فنول : به عنوان یک گند زدا استفاده می‌شود.)

به دلیل خطرات زیست محیطی
• چسب‌ها و درزگیرها با پایه شیمیایی: علاوه بر تأثیرات منفی بر کیفیت هوای داخل ساختمان و سلامت انسان، چسب‌ها و درزگیرهای مبتنی بر مواد شیمیایی نیز می‌توانند تأثیرات زیست محیطی قابل توجهی مانند انتشار آلاینده‌های هوا و حتی آلودگی آب در طول فرآیند تولید خود داشته باشند. از آنجا که آنها عموما مبتنی بر نفت هستند، این امر می تواند به کاهش منابع طبیعی و تخریب محیط زیست نیز کمک کند.

• *شینگل آسفالت : شینگل های آسفالتی مبتنی برنفت که ماده ای تجدیدناپذیر است ، به دلیل هزینه کم و عملکرد مناسب، به طور گسترده ای در مناطق خاص مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، آن ها علاوه بر تشکیل *جزایر حرارتی شهری به دلیل جذب بالای انرژی خورشیدی، چندین اثر منفی زیست محیطی مانند آنچه در بالا ذکر شد، به همراه دارند.
(* شینگل¬ها نوعی از مصالح برای پوشش بام هستند)
(*جزیرهٔ گرمایی شهری : به پدیدهٔ بالا بودنِ چشمگیرِ درجهٔ دمای برخی از شهرها یا مناطق شهری در مقایسه با حومه شهر گفته می‌شود که به بروز مشکلات فراوانی می انجامد)

• پلاستیک های تقویت شده با فایبرگلاس: در کاشی های سقفی، پانل های تزیینی، سیستم های عایق حرارتی و الکتریکی مورد استفاده قرار می گیرند، تولید این مواد شامل استفاده از مواد شیمیایی بسیاری است که بخارهای سمی و گرد و غبار را آزاد می کنند.آنها همچنین برای تولید به انرژی زیادی نیاز دارند که به انتشار گازهای گلخانه ای و تغییرات آب و هوایی کمک می کند و زیست تخریب پذیر نیستند.

• فلزات غیر قابل بازیافت: تولید فولاد به شدت انرژی بر است و به میزان قابل توجهی به انتشار گازهای گلخانه ای و تغییرات آب و هوایی کمک می کند. در حالی که فولاد در حال حاضر به طور گسترده بازیافت می شود، برخی از فلزات وجود دارند که بازیافت آنها دشوار است، مانند فولاد حاوی سطوح بالایی از عناصر آلیاژی مانند کروم، نیکل و مولیبدن. علاوه بر این، هنگامی که به مواد دیگری مانند چسب، رنگ یا پوشش مواد دیگر آلوده می شود، می تواند فرآیند بازیافت را دشوارتر و حتی گاهی اوقات غیر ممکن کند. بنابراین توجه به طبقه بندی و مقصد صحیح فولاد مورد بازیافت و همچنین پرهیز از استفاده از عناصری که می توانند فرآیند بازیافت را دشوارتر و پرهزینه تر کنند، ضروری است.
• بتن: ما پیش از این در مورد اثرات زیست محیطی تولید بتن (هزینه های انرژی، انتشار گاز، مصرف بالای آب و مواد اولیه و غیره) ، مشکلات آن در قابلیت بازیافت و مهمتر از همه، چگونگی وابستگی شدید بشریت به این ماده  صحبت کرده ایم. اگرچه تصور جهانی کاملاً بدون بتن تقریباً غیرممکن است، اما به احتمال بسیار زیاد باید به روش هایی فکر کنیم که تولید بتن را پایدارتر کنیم. این ممکن است مستلزم دوام بیشتر بتن یا تغییر برخی از اجزای آن برای بهبود ردپای اکولوژیکی آن باشد.

اگرچه صنعت ساخت‌وساز تأثیر بسیار بالایی بر محیط‌زیست و حتی سلامت مردم دارد، معماران نقش مهمی را در جستجوی تعیین مصالح زیست‌محیطی‌تر و ایمن‌تر برای کارفرمایان خود ایفا می‌کنند و به ساخت و ساز بشر برای تبدیل شدن به یک عامل مثبت شکل می‌دهند. علاوه بر این، طراحان می توانند از روش ها و مواد پایدارتر حمایت کنند و به طور کلی به جامعه در مورد خطرات و مزایای مواد طبیعی یا کم اثر برای محیط زیست و سلامت ما آموزش دهند.

افراد دارای مهارت در این زمینه

در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .