نوعی تالاب که ظرفیت باورنکردنی برای ذخیره کربن فراهم می‌کند. این می تواند یک جمله عالی برای توصیف یک *پوده زار باشد. این نوع اکوسیستم که عملاً در هر منطقه آب و هوایی در جهان یافت می شود، بسیار بیشتر از این توصیف کوتاه است، زیرا نقش مهمی در کاهش بحران آب و هوا ایفا می کند. اما پوده زار چیست و چگونه می توانیم مسئولانه از آن استفاده کنیم؟

(*پوده: یا تورب به توده متراکم قهوه‌ای تا سیاه رنگ خزه ها و گیاهان که بطور ناقص تجزیه شده اند گفته می شود)

در زمین های پرآب که با حداقل میزان اکسیژن در خاک مشخص می شوند، تجزیه مواد آلی به یک چالش بزرگ تبدیل می شود. مواد گیاهی نیمه تجزیه شده به طور پیوسته در طول هزاران سال انباشته می شوند و سناریوی ایده آلی را برای پدید آمدن پوده ایجاد می کنند. این موضوع می تواند به اعماق خیره کننده 30 متری برسد، زیرا ترکیبات آلی به دلیل وضعیت تجزیه ناقص آنها ، کربن را در جو آزاد نمی کنند. جالب اینجاست ، در حالی که پوده زار ها تنها 3 درصد از مساحت زمین را اشغال می کنند، به عنوان مخزن حیرت آور 30 درصدی کربن این سیاره عمل می کنند. این آمار قابل توجه، بر ظرفیت پوده زارها برای ذخیره کربن با نرخی 15 برابر بیشتر از جنگل ها در هر متر مربع تاکید می کند. 

به این ترتیب، آنها در مبارزه با بحران آب و هوا بسیار مهم هستند، زیرا ذخیره کربن به کاهش افزایش سطح دی اکسید کربن اتمسفر،که محرک اصلی گرمایش جهانی است ، کمک می کند. با جذب و ذخیره کربن در مخازن طبیعی مانند جنگل‌ها، اقیانوس‌ها و پوده زارها، می‌توان غلظت گازهای گلخانه‌ای را کاهش داد، افزایش دما را آهسته تر کرد و اثرات نامطلوب تغییرات آب و هوایی، از جمله رویدادهای شدید آب و هوایی، افزایش سطح آب دریاها، و اختلال در اکوسیستم‌ها و جوامع انسانی را محدود کرد.

اما چگونه می توانیم به طور دقیق پوده زارها را توصیف کنیم؟ به گفته انجمن بین المللی زمین پاک، آنها "اکوسیستم های تالابی زمینی هستند که شرایط غرقابی در آنها مانع از تجزیه کامل مواد گیاهی می شود. در نتیجه، تولید مواد آلی از تجزیه آن فراتر می رود، که منجر به تجمع خالص پوده می شود. در آب و هوای سرد، پوشش پوده زار بیشتر از خزه‌های اسفاگنوم، گیاهان آبزی و درختچه‌ها تشکیل شده است که سازنده اصلی پوده هستند، در حالی که در آب و هوای گرمتر، بیشتر گرامینوئیدها و پوشش گیاهی چوبی ، مواد آلی را تامین می‌کنند.

بنابراین، پوده زارها می‌توانند مجموعه‌ای متنوع و متمایز از اکوسیستم‌ها و حیات وحش را در مقیاس جهانی پرورش دهند. فراوانی و تنوع موجودات موجود در این اکوسیستم‌ها می‌تواند در سطح کوچک و بزرگ کیهانی، هر یک از مناطق پوده زار را استثنایی کند. به همه این دلایل باید بتوانیم به این مناظر با نگاهی متفاوت نگاه کنیم و از آنها قدردانی کنیم. ضروری است که هر گونه مداخله محیطی در پوده زارها مراقب خاک باشد و در چرخه آن اختلال ایجاد نکند. معماران با حفاظت از پوده زارها در طرح‌های خود، می‌توانند به هدف گسترده‌تر نظارت بر محیط زیست و مبارزه با تغییرات آب و هوایی کمک کنند. از این گذشته، با استفاده عاقلانه از این سیستم طبیعی، می توان مزایای مختلف دیگری مانند انرژی و منابع گرمایشی را به ارمغان آورد که حتی می تواند به خود معماری بازگردد.

منبع: " طرح پژوهشی جامعه محور برای یک چشم انداز مولد "، نویسندگان : استفان لنگن، علی شاو و مرت اوزبولات دا از مدرسه معماری بارتلت، کالج دانشگاهی لندن ، بریتانیا

این مقاله در صداهای در حال ظهور در مورد بوم‌شناسی‌های معماری جدید، موجود است . روی لینک زیر کلیک کنید.

https://www.trienaldelisboa.com/books/emerging_voices_2?utm_medium=website&utm_source=archdaily.com

نویسنده : ویکتور دلاکوا

افراد دارای مهارت در این زمینه

در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .