نویسنده : ماریا کریستینا فلوریان

زمانی که کیشو کوروکاوا، اثر نمادین خود یعنی برج کپسولی ناکاگین را در سال 1972 طراحی کرد، این سازه قرار بود نمایانگر قواعد اصلی سبک معماری متابولیسم باشد و ایده‌های رشد و تغییر وام گرفته شده از فرآیندهای بیولوژیکی را آزمایش کند. هدف این سبک نوظهور در ژاپنِ پس از جنگ، ایجاد ساختمان‌ها و ابرساختارهایی بود که از موجودات زنده تقلید می کنند و می‌توانند تکامل یابند، منبسط و منقبض شوند و با شرایط متغییر خود سازگار شوند. به دنبال این مفهوم، برج ناکاگین از 140 واحد کپسول سلول مانند یکسان تشکیل شده بود که هر کدام به طور جداگانه به دو شفت مرکزی پیچ می شدند. این کپسول ها قرار بود هر 25 سال یکبار تعویض و ارتقاء داده شوند و امکان انعطاف پذیری و تغییرات ناگهانی را فراهم کنند. با این حال ثابت شد که این نوآوری غیرعملی است. این برج تقریباً 50 سال پس از ساخت ، تخریب شد. البته نه به طور کامل. در مجموع 23 کپسول نجات یافتند و از ساختمان خارج شدند تا جان تازه ای به آنها داده شود. اکنون، این کپسول‌ها در سراسر جهان پراکنده شده‌اند و به شکل غیرمنتظره‌ای به نمایش ایده‌آل‌های سبک معماری متابولیسم، ادامه می‌دهند.

در سال 2014، پروژۀ نگهداری و بازسازی برج کپسولی ناکاگین، مالکان، ساکنان، انجمن های مدیریتی و شرکت معماری کیشو کوروکاوا را در تلاش برای تحقق آرمان های متابولیسم و آغاز کار جایگزینی کپسول ها گرد هم آورد. هنگامی که در سال 2021 مشخص شد که با استناد به نگرانی‌ها در مورد یکپارچگی سازه و وجود آزبست، این برج برای تخریب گذاشته شده است ، این ابتکار هدف خود را تغییر داد تا سعی کند تا حد امکان کپسول‌ها را نجات دهد. یک سازمان غیرانتفاعی به رهبری تاتسیوکی مائدا، یکی از ساکنین سابق برج، اطمینان حاصل کرد که 23 کپسول این برج ، قبل از تخریب در سال 2022 از آن خارج خواهد شد.

واحدهای کپسولی این برج در ابتدا، به بازرگان هایی که مرتباً به توکیو می آمدند، عرضه می شدند. این کپسول ها دارای حداقل فضای زندگی یعنی تنها 10 متر مربع بودند. این واحدها علاوه بر حمام، تخت و میز تاشو، از فناوری‌های پیشرفته دهه 1970، از جمله دستگاه پخش نوار کاست، تلویزیون، و گوشی تلفن با شماره‌گیر چرخشی، بهره می‌برند.

پس از فرآیند دشوار برداشتن این کپسول ها از برج، که تحت نظارت شرکت معماری کیشو کوروکاوا و همکاران انجام شد، آنها در انباری در استان چیبا در نزدیکی توکیو ذخیره شدند. از 23 کپسول، 14 کپسول قرار است به وضعیت اولیه خود بازگردانده شوند و به ابزارهای الکترونیکی که در آنها تعبیه می شود، مجهز شوند. به گزارش روزنامه گاردین، بقیه واحدهای بازسازی شده، از رده خارج می شوند تا به صاحبان جدیدشان اجازه دهند فضای داخلی آنها را دوباره بازسازی کنند.

طبق گزارش لس آنجلس تایمز، در ابتدا تعدادی کپسول در محوطه بیرونیِ موزۀ هنرِ مدرنِ سایتاما، ساختمان دیگری که کیشو کوروکاوا طراحی کرده بود، به نمایش گذاشته شد. در اوایل سال جاری، کپسول شمارۀ A1302 که پیش تر متعلق به معمار این برج بود، توسط موزه هنر مدرن سانفرانسیسکو (SFMOMA) در ایالات متحده خریداری شد. این سازه به دیگر آثار معماری ژاپنی موزه، می‌پیوندد. از جمله آثار فومیهیکو ماکی، یکی از پیروان سبک متابولیسم، و مجموعه‌ای از عکس‌های نوریتاکا مینامی، که زندگی در برج را یک دهه قبل از تخریب آن، مستند کرده است.

• جنیفر دانلوپ فلچر، سرپرست بخش معماری و طراحی موزه هنر مدرن سانفرانسیسکو می گوید : " جمع آوری یک قطعه معماری در مقیاس 1 به 1 بسیار نادر است. این کپسول می تواند برای استفاده در فضای داخلی و فضای خارجی مناسب باشد و این برای ما فوق العاده است. آثار سبک متابولیسم به خوبی با آثار * لبیوس وودز وشرکت معماری آرکی گرام که آنها نیز در این مجموعه هستند، مطابقت دارند. اما به طور کلی یافتن مطالب مرتبط با متابولیسم در عمل دشوار است. "

(*لبیوس وودز : معمار و هنرمند آمریکایی بود که به طرح‌های غیرمتعارف و تجربی‌اش مشهور است.)

(*شرکت معماریآرکی گرام : آرکی‌گرم یک گروه پیشرو معماری بود که در دهه ۱۹۶۰ میلادی در مدرسه معماری انجمن معماری لندن شکل گرفت. فلسفه این گروه مبتنی بر نوآینده‌گرایی، ضدقهرمان‌گرایی و دفاع از مصرف‌گرایی بود. این گروه از تکنولوژی الهام می‌گرفت تا واقعیتی جدید ایجاد کند که تنها از طریق پروژه‌های فرضی بیان می‌شود.)

به گزارش ژاپن تایمز، یکی از کپسول ها توسط Yodogawa Steel Works، یک شرکت فولادساز مستقر در اوزاکا خریداری شد. وزن کپسول کاهش یافت و چرخ به آن متصل شد و آن را به "کپسول متحرک ناکاگین" تبدیل کرد که در سراسر ژاپن نمایش داده شد. این کپسول اکنون نشان‌دهنده برند طراحی YODOKO+ این شرکت است که در مکان‌هایی مانند کلاس درس شین در پردیس دانشگاه کوگاکوین شینجوکو و سالن نمایشگاه در کارخانه ایچیکاوا نگهداری می شود.

دو کپسول دیگر توسط شرکت سرگرمی شوچیکو، در یک مرکز تبلیغات فرهنگی که قرار است در گینزا ژاپن افتتاح شود، نصب خواهد شد. به گفتۀ اینستاگرامِ پروژه حفاظت و بازسازیِ برج کپسول ناکاگین، این سازه‌ها که بخشی از پروژه «SHUTL» تبدیل شده اند، به عنوان فضاهای خلاقانه برای نمایش آثار هنری هنرمندان معاصر بازسازی خواهند شد. به گفته وب سایت آنها، این پروژه در 12 اکتبر با نمایشگاهی با عنوان "متابولیسم سنتی - کلمات و حروف" توسط تاهی سایکا ، شون ساساکی ، ماساهیده ماتسودا ، ریو مینو افتتاح خواهد شد.

موزه هنرهای مدرن شهر واکایاما، اعلام کرد ، کپسول شماره A908 را که در 24 آگوست 2023 وارد این موسسه شده است، به نمایش خواهد گذاشت. خود موزه نیز توسط کیشو کوراکاوا طراحی و در سال 1994 در استان واکایاما، ژاپن تکمیل شده است. بر اساس بیانیه این موزه، بازدیدکنندگان در حال حاضر تنها قادر به بازدید از نمای بیرونی کپسول هستند و برای بازگشایی فضای داخلی آن در آینده برنامه هایی وجود دارد.

• تاتسیوکی مائدا در روزنامه ژاپن تایمز می گوید : " ما می خواهیم رویکرد تنوع را در پیش بگیریم زیرا این ساختمان مورد علاقه طیف وسیعی از مردم بود. من می خواهم به انجام کارهای جدید برای حفظ کپسول ها به عنوان بخشی از تاریخ ادامه دهم. "

در حالی که برخی از کپسول ها هنوز واگذار نشده اند، مائدا امیدوار است که از طریق موزه ها، مراکز فرهنگی، هتل ها و سایر نهادها در سراسر جهان،این کپسول ها وارد مدار عمومی شوند و ایده آل های سبک متابولیسم را ادامه دهند و تخیل مردم در سراسر جهان برانگیزند. طرفداران معماری کوروکاوا،  همچنین می‌توانند از طریق* شرکت AirBnB، یک شب را برای اقامت در « خانه  کپسولی K » ، ساختمانی قبلی این معمار ، که آن را «برادر کوچک‌تر برج کپسولی ناکاگین» می‌داند، رزرو کنند. این ساختمان که در کوه‌های نزدیککاروئیزاوا واقع شده است، دارای کپسول‌هایی مشابه برج کپسولی ناکاگین با پنجره‌هایی دایره شکل است که اصول معمار کوروکاوا و آزمایش ایده‌های سبک متابولیسم را به نمایش می‌گذارد.

(* شرکت AirBnB  : یک شرکت آمریکایی مستقر در سانفرانسیسکو است که یک بازار آنلاین برای اقامت در خانه و تجربه های کوتاه مدت و بلندمدت دارد این شرکت به عنوان یک کارگزار عمل می کند و از هر رزرو پورسانت دریافت می کند.)

شرکت مشاوره دیجیتال ژاپنی Gluon، در رویکردی متفاوت برای حفاظت ، از فناوری‌های اسکن سه بعدی برای مستندسازی و ثبت دقیق برج نمادین ناکاگین قبل از تخریب آن استفاده کرده است. تلاش‌های آن‌ها امکان بازآفرینی ساختمان را در دنیای دیجیتال به صورت مجازی فراهم می‌کند و فرصت‌هایی برای تحقیقات دانشگاهی و فعالیت‌های خلاقانه جدید ایجاد می‌کند. این تیم همچنین یک سیستم واقعیت افزوده (AR) را توسعه داده است که به گوشی های هوشمند اجازه می دهد ساختمان را به صورت سه بعدی نمایش دهند و این فرصت را به علاقه مندان می دهد تا مانند یک بازی ویدیویی وارد کپسول ها شوند. حقوق بازسازی برج، هم در متاورس و هم در فضای واقعی از طریق سایت‌های NFT به حراج گذاشته می‌شود و بحث در مورد هویت نسخه های کپی شده معماری را بالا می‌برد.

افراد دارای مهارت در این زمینه

در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .