اگرسال گذشته با همه گیری کرونا فرصت مناسبی برای تامل و تبادل نظر در حوزه سلامت و دیجیتال سازی بود، امسال (سال 2022) فرصت مغتنمی برای تعمیق و اظهار نظر در مورد برخی دیگر از مهم ترین مسائل معماری بود: از ساخت و ساز بدون کربن گرفته تا دموکرات سازی طراحی. در این راستا، با هر یک از موضوعات مختلفی که سایت ArchDaily هر ماه مطرح می کند ، یک سوال آزاد از شما خوانندگان عزیزمان پرسیدیم تا با اشتراک گذاشتن تجربیات و دانش خود فعالانه به آن بپیوندید.
پس از مطالعه و گردآوری تعداد زیادی از پیام های دریافتی، از طرف متخصصان ساختمان، دانشجویان و علاقه مندان به معماری، نوبت به ارائه خلاصه ای از مواضع اصلی در هر موضوع می رسد. از نظرات شما بسیار متشکریم و منتظر نظرات شما برای سال 2023 هستیم!
 

معماری بدون ساختمان ها : زمان تجمیع دانش معماری فرا رسیده است.
«من یک معمار هستم... حالا چه کار کنم؟»، این باید یکی از متداول ترین سؤالات اخیر فارغ التحصیلان با مدرک معماری باشد. بسیاری، در طول سال‌ها، مشاغلی در صنایع مختلف پیدا می‌کنند که لزوماً مستلزم کار در دفتر طراحی و ساخت ساختمان نیست. هنرمندان، عکاسان، روزنامه‌نگاران، سازندگان مبلمان، طراحی صحنه و بازی‌های ویدیویی، از جمله، این باور را ایجاد کرده‌اند که تحصیل در رشته معماری لزوماً به این معنا نیست که شما قرار است تا آخر عمر معمار باشید: مهارت‌های ما معماران مانند توانایی انتزاع و هماهنگی تیم ها ، به ما نشان داده است که گزینه های زیادی فراتر از طراحی فضاهای ساخته شده وجود دارد.
معماران به جز معماری چه کارهایی می توانند انجام دهند؟ ما موافقیم که در وهله اول، افراد بدون تخصص نمی دانند که یک معمار چه کار می کند و اهمیت عملکرد یک معمار در زندگی ما چیست، بنابراین ابتدا باید دانش این حرفه و متخصصان آن را افزایش دهیم. سپس، معمار باید تکامل یابد و زمینه های خدمات خود را گسترش دهد . همانطور که جولیتا، یکی از خوانندگان ما از آرژانتین، می گوید: "معماری می تواند هر چیزی باشد که ما می خواهیم باشد. معماری در همه جا هست."

معماری بدون کربن: برای تغییر ساخت و ساز نیاز است که همه ما مشارکت کنیم
ما به خوبی می دانیم که صنعت ساخت وساز یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان دی اکسید کربن است. اگرچه پیشرفت های زیادی در فناوری و در فرایندهای طراحی و ساخت وساز صورت گرفته است، اما هنوز راه درازی تا به حداقل رساندن یا تقریبا به صفر رساندن انتشار کربن در ساخت وسازها وجود دارد. امروزه هر چقدر هم که  صنعت ساختمان سازی انقلابی به نظر می رسد، این صنعت مسئول تقریبا ۴۰درصد از انتشار دی اکسید کربن در جهان است، که ۱۱درصدآن ناشی از تولید مصالح ساختمانی مانند فولاد، سیمان و شیشه می باشد. 
صنعت ساختمان چگونه باید به سمت مسیر صفر مطلق حرکت کند؟ ما متخصصان موافقیم که باید فوراً قانون‌گذاری، تحقیق و آگاهی از معماری صفر مطلق را عمیق‌تر کنیم. لوئیس اوچوا، معمار اهل گواتمالا، معتقد است که "صنعت باید مقدار مواد مورد استفاده در هر ساخت و ساز را تنظیم کند. مهم این است که با قطعیت مشخص شود یک خانه یا ساختمان چقدر آلودگی دارد، هر میزان که هست، ارائه پروانه ای که مجوز است باید الزامی شود." 

زیبایی شناسی: یک شهر از ساختمان هایی مانند پیکسل های صفحه نمایش تشکیل شده است، یک نقص مانند یک پیکسل سوخته همه چیز را خراب می کند.
معماران و طراحان، و همچنین روانشناسان و جامعه شناسان، می دانند که زیبایی شناسی و فلسفه زیربنایی آن این قدرت را دارد که نحوه درک ما از جهان اطرافمان را تغییر دهد. بنابراین، درک عمیق تر از آنچه زیباست، این قدرت را دارد که واکنش های مردم را نسبت به محیط خود تغییر دهد. بررسی معانی مختلف زیبایی شناسی در معماری، از "اصل تبعیت فرم از کارکرد" گرفته تا زیبایی شناسی جدید *متاورس می تواند به ما در درک پتانسیل های محیط فیزیکی و مجازی خود در راه رسیدن به دنیایی بهتر کمک کند.
(*متاورس : فرضیه‌ای از آیندهٔ اینترنت است که از محیط‌های مجازی سه‌بعدی آنلاین غیرمتمرکز و پایدار تشکیل می‌شود.)
چه چیزی یک ساختمان را زیبا می کند؟ یافته های تصادفی میان نظرات خوانندگان ما در مورد اهمیت زیبایی جمعی که هم  به بافت شهری و هم به بافت طبیعی مربوط می شود ، بسیار شگفت‌انگیز است. رودریگو، خواننده‌ای اهل شیلی که به معماری علاقه‌مند است، اظهار می‌کند که «ساختمان ها بخشی از محیط می شوند و اگر تصمیم بگیرند خود را تحمیل کنند، دو اتفاق می افتد: محیط تسلیم می شود و ساختمان را پیروز اعلام می کند، یا محیط ساختمان را مغلوب می کند و آن را به همان شکلی که هست، یعنی یک مهاجم نامربوط نشان می‌دهد. زیبایی ساختمان ها در همین نکته یعنی توانایی آن ها برای تعامل با محیط اطرافشان نهفته است . یا با قدرت خود را بر محیط اطراف تحمیل می کند و با شجاعت اما هوشمندانه خود را بالاتر از دیگران قرار می دهد. یا با ظرافت، خود را شکل می دهد و به وجود قبلی احترام می‌گذارد و آن را با خود بالا می‌برد».

دموکراتیک کردن طراحی: معماری هیچ مرزی ندارد
بسیاری از ما با کتاب Roman Mars of 99% Invisible موافق هستیم که می گوید "ما تمایل داریم به چیزهایی که به خوبی طراحی شده اند توجه نکنیم" - اما بسیاری از ما نیز موافقیم که طراحی اغلب فقط برای برخی افراد در نظر گرفته می شود. بنابراین ما باید از خود بپرسیم که در اینجا چه چیزی واقعاً در موضوع طراحی ، دموکراتیک است و از آنجا می توانیم به تعریف و کمک به دیدگاه خود نسبت به یک جامعه عادلانه تر کمک کنیم. از منظر طراحی و معماری می توان از زوایای مختلف به * دموکراتیزه شدن در طراحی نگاه کرد. از بحث در مورد چگونگی گنجاندن طرح‌ها برای نیازهای روزمره گرفته تا چگونگی طراحی جامع. اساس همه چیز این است: به دنبال پاسخ هایی برای بهبود دسترسی و زیست پذیری در زندگی خود هستیم.
( * دموکراتیزه شدن در طراحی : امکان طراحی برای همه وجود داشته باشد)
نظر خوانندگان ما در مورد اینکه آیا واقعاً امکان طراحی برای همه وجود دارد چیست؟ نه تنها همه ما به طور مستقیم یا غیرمستقیم طراحی می‌کنیم، بلکه برای شکستن کلیشه‌ها و الگو‌ها به آن نیاز داریم. آدریانا کاسینلی، معمار پرویی، می‌گوید: « طراحی برای همه امکان پذیر هست و خواهد بود ، درصورتیکه ما حرفه‌ای‌ها با طراحی همدلی کنیم . در صورتیکه به کاربران احترام بگذاریم و مردم را آگاه کنیم و به آنها حق یکسانی برای لذت بردن از شهرشان، جامعه شان و فضاهایشان بدهیم . ما نمی‌توانیم به این فکر ادامه دهیم که انجام معماری گاها انجام کاری خاص است ، معماری باید اصول اخلاقی طراحی را در کنار هم قرار دهد تا بتواند به صورت عادلانه، مشارکتی و از راه تعامل با جامعه به مردم کمک کند و بتواند نه فقط برای مردم ، بلکه با خود آنها طراحی کند."

شهرها و متدهای زندگی: مسئولیت زیست محیطی و اجتماعی
آیا در صورتی که  ما یک روش پایدار برای زندگی نداشته باشیم، آینده ای برای شهرهای ما وجود دارد ؟؟ مدتی است که پایداری شهری بیشتر از دیدگاهی کل‌نگر که جامعه و شیوه زندگی ما در یک جامعه را در بر می‌گیرد، به تغییرات آب و هوایی توجه دارد.ما چه شیوه های جدیدی از زندگی را با تغییرات مختلف اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی تجربه می کنیم؟ ما قطعاً باید موارد مرجع مختلفی را که در نقاط مختلف جهان رخ داده است، روی میز بیاوریم تا آخرین متدهای زندگی در شهرهایمان را دریابیم.
چگونه در شهرهای خود زندگی خواهیم کرد؟ خوانندگان ما بر این عقیده اند که ما دیگر نمی توانیم در شهرهایی بمانیم که نه تنها از نظر زیست محیطی بلکه از نظر اجتماعی نیز مسئول هستند. شهری که ما امروزه در آن زندگی می کنیم باید تغییر کند. ما در زمانی هستیم که اثرات تغییرات آب و هوایی بر ما تأثیر می‌گذارد و این باعث شده است که در نحوه زندگی خود تجدید نظر کنیم: از مصرف مسئولانه‌تر  گرفته تا تغییر در الگوی شهری که در آن زندگی می‌کنیم. وظیفه ما به عنوان ساکنان شهر ایجاد برنامه ریزی شهری جدیدی است که در آن بتوانیم با بازآفرینی الگوهای شناخته شده یا جدید، اثرات زیست محیطی خود را کاهش دهیم. سینتیا اسمرالدا هرناندز گومز، دانشجوی مکزیک می گوید: " شهری که در آن زندگی خواهیم کرد باید تغییر کند و خود را به شهری پایدارتر و مساوات طلبانه تر تبدیل کند."

آینده مواد ساختمانی چیست : زیست کامپوزیت های بازیافت شده و قابل بازیافت؟
اگرچه صنعت ساخت وساز سال هاست که در زمینه های جدیدی مانند نانوتکنولوژی و چاپ سه بعدی در حال پیشرفت است، اما در عین حال یکی از عقب افتاده ترین صنایع از نظر استفاده از فن آوری به شمار می رود. بسیاری از نوآوری ها تنها در مرحله آزمایشی باقی مانده اند و با اینکه دائما در تلاش برای معکوس کردن این وضعیت هستیم، در عین حال یک واقعیت نگران کننده را می دانیم : اینکه صنعت ساخت وساز همانطور که پیش از این گفتیم، یکی از آلوده ترین و زباله ساز ترین صنایع جهان است.
مصالح در آینده چه خواهند بود؟ نظرات خوانندگان ما بر این واقعیت متمرکز است که ابتدا باید از مسیرهای ممکن آگاه شویم: اینکه آیا مواد بازیافتی غالب خواهند بود، شاید مواد بیوکامپوزیت یا ترکیبی از هر دوی اینها ؟ گوستاوو، معمار اهل آرژانتین ، می‌گوید: "من فکر نمی‌کنم که این موضوع مربوط به یک ماده خاص باشد. می‌دانم که این موضوع به آگاهی و تعهد کل جامعه و به‌ویژه بخش‌های درگیر در فعالیت های ساخت و ساز مربوط می‌شود. بازیافت و استفاده مجدد از مواد آینده ماست، در غیر این صورت، زمین به عنوان یک سیاره و به دنبال آن موجودات زنده ای که در آن زندگی می کنند ، با خطر جدی ناپدید شدن مواجه هستند.

معماری خوب چیست؟: فراموش نکنید که چرا و برای چه کسی ساخت و ساز می کنید
ما(ArchDaily) به‌همراه موسسه انتشاراتی گستالتن (gestalten) ، به تازگی اولین کتاب خود را تحت عنوان راهنمای ArchDaily  برای معماری خوب منتشر کرده‌ایم. در ادامه نگاهی می اندازیم به بیش از ۴۰ هزار پروژه ای که طی ۱۵ سال گذشته به بهره برداری رسیده اند تا سهم خود را از آن ها استخراج کرده و به یک سوال بلندپروازانه پاسخ دهیم: معماری خوب چیست؟
در همین رابطه خوانندگان ما بر این باورند که درک این نکته ضروری است که یک معماری خوب فراموش نمی کند که چرا و برای چه کسی وجود دارد. اوا ماندراگون، معمار مکزیکی می افزاید: " معماری خوب است که بر این واقعیت استوار باشد که یک ضرورت است و نه یک محصول تجاری صرف، اینکه پروژه هایی را با هدف کیفیت بخشیدن به زندگی بدون در نظر گرفتن شرایط اجتماعی انجام دهد چرا که همه ما با منابعی که در اختیار داریم شایسته مقام و زیبایی شناسی هستیم و این امر تنها با انسانی کار کردن دوباره ما، برای همه قابل دستیابی است. زیرا معماری یک موضوع تجملی و سرسری نیست بلکه موضوع آن شکیبایی و هوشمندی است."

زنان در معماری: کار رو به جلو است 
کار در سایت های ساختمانی یک مرحله اساسی در شکل گیری پروژه  ساخت و ساز است. اکثر معماران، طراحان یا مهندسان بلاخره یک زمانی در سایت های ساخت و ساز شرکت کرده اند و اهمیت حضور در این مرحله را از نقطه نظر توسعه پروژه می دانند. کار در سایت‌های ساخت‌وساز می‌تواند یک تجربه ارزشمند یادگیری باشد و اجازه می‌دهد دیدگاه های کارشناسان مختلف در نظر گرفته شود تا محیط ساخت و ساز بهتری برای همه ایجاد شود. بر همین اساس از کاربران خود دعوت کردیم تا نظر خود را در مورد تبعیض جنسیتی در سایت های ساخت وساز با ما در میان بگذارند.
علی رغم برخی تفاوت ها، بین پاسخ های هر منطقه جنبه های مشترکی وجود داشت که وجود نوع خاصی از عدم تعادل را نشان می داد. نظرات در مورد عدم شناخت مهارت های حرفه ای، آزار و ناراحتی در محیط کار، و دلسردی و تاثیر بر رشد حرفه ای بود. یکی از کاربران اظهار داشت: " این یک معضل اجتماعی - فرهنگی است که عمیقا ریشه در ذهنیت مردم دارد و ناخود آگاه منجر به این نوع رفتار می شود. افزایش آگاهی و حساس کردن مردم به این موضوع، نیازمند صبر و استقامت است."

افراد دارای مهارت در این زمینه

در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .