چرا صنعت ساخت وساز تمایلی به تطبیق با تحولات بنیادین فناوری امروزی ندارد؟
صنعت ساخت وساز یکی از قدیمی ترین صنایع جهان در کنار سایر صنایعی مانند معدن، کشاورزی و فولاد است.
بنابراین شما انتظار خواهید داشت که چنین صنعت باستانی که در طول سال ها در دنیایی که دائما در حال تغییر ، گسترش یافته است، خیلی سریع خود را با تغییرات وفق دهد. ولی برعکس، این صنعت اغلب متهم به سختگیری سرسختانه و کندی در پذیرش تغییرات می شود. ما در حال حاضر در حال گذر از سومین انقلاب دیجیتال هستیم و هر صنعت دیگری، از رسانه گرفته تا بانکداری، فناوری، سرگرمی و هنرهای خلاقانه درحال شتاب گرفتن به سمت دیجیتالی کردن فرآیندهای خود هستند. اما حدس می زنید چه صنعتی هنوز آماده پذیرش فناوری نیست؟
لینوس واهوم، کارشناس فناوری اطلاعات و بنیانگذار نرم افزار Manpro Systems LTD، چهار سال پیش پس از اینکه متوجه شد که تعداد زیادی از پیمانکاران به طور مداوم مشغول اداره تجارت های سنگین هستند، اما از سودآوری پایین و کسری بودجه شکایت دارند، به صنعت ساخت و ساز پیوست.
اگرچه بسیاری از پیمانکاران سودآوری پایین را به هزینه بالای مصالح، کاهش سود در صنعت یا سایر شرایط اجتناب ناپذیر نسبت می دادند، اما واهوم ارتباطی قوی میان مسائل مدیریت اطلاعات پیدا کرد. پروژه ها به صورت دستی مدیریت می شدند و زمانی پیمانکاران متوجه ضرر می شدند که هیچ راهی برای جبران آن وجود نداشت.
واهوم می گوید : " صنعت ساخت و ساز در تصمیم گیری بسیار منفعل است زیرا پروژه ها به صورت دستی مدیریت می شوند. بنابراین من فکر میکنم با به کارگیری تکنولوژی، پیمانکاران میتوانند به راحتی تلفات بالقوه ، تاخیرها و تغییرات احتمالی را تشخیص داده و به موقع برای صرفهجویی در هزینهها اقدام کنند."
با این آگاهی ، او نرم افزار Manpro را طراحی کرد. راه حلی فنآورانه که برای بازار ساخت و ساز آفریقا طراحی شده است. سیستم مدیریت ساخت و ساز، ابزاری که به دلیل توانایی آن در کنترل هزینه ها برنده جایزه شد و مورد تحسین قرار گرفت. این ابزار به پیمانکاران کمک می کند تا از طریق ردیابی به موقع و اصلاح هزینه های واقعی ساخت و ساز ، استفاده از مصالح و بهره وری نیروی کار، با هشدار در مورد هرگونه انحراف بالقوه از برآوردها قبل از وقوع آنها از افزایش هزینه ها جلوگیری کنند.
استقبال خیره کننده
واهوم میگوید : "این اولین محصول تکنولوژیک من برای صنعت ساخت و ساز است و با به کارگیری راه حل های فناورانه در سایر صنایع مانند بخش مالی که در آن فناوری به راحتی پذیرفته می شود، انتظار استقبال گرم از طرف سهامداران ساخت و ساز را در موارد تجاری که وضعیت کسب و کار این فناوری در آن بسیار آشکار است داشتم ، اما من اشتباه میکردم. شاید به این دلیل که این صنعت یکی از قدیمی ترین صنایع در جهان است، و به علاوه اینکه، تصمیم گیری ها معمولا شامل چندین نفر ذی نفع می شود و همین موضوع باعث می شود همه افراد در هیات مدیره با چالش مواجه شوند."
بزرگترین بهانهای که اکثر پیمانکاران دارند این است که استفاده از تکنولوژی یک هزینه اضافی است، اما آنها متوجه نمیشوند که بدون فناوری مناسب، ضرر بیشتری میکنند. به عنوان مثال، هنگام پیگیری دستی ، جلوگیری از مواردی چون سرقت مصالح و اجتناب از بیکار ماندن کارگران و یا اجتناب از کارهای بیهوده، بسیار دشوار است.
به استدلال واهوم : "برندگان در این صنعت کسانی خواهند بود که از فناوری برای کارآمدتر شدن در مدیریت هزینه و استفاده از منابع استفاده می کنند زیرا در این صورت است که می توانند در قیمت گذاری، رقابتی عمل کنند."
آماده سازی
علی رغم تمام این چالش ها، او خاطر نشان می کند که با نزدیک شدن این صنعت به فن آوری ،پیروزی های قابل توجهی ،البته به آرامی ، به وجود خواهد آمد. از زمان شروع کسب وکار وی در سال ۲۰۱۸، بیش از ۱۰۰۰ پروژه از طریق نرم افزار Manproمدیریت شده اند که منجر به صرفه جویی قابل توجهی برای آنها در هزینه ها شده است.
بدون شک داشتن یک راه حل نوآورانه تکنولوژیک در سطح منطقه یک پیروزی بزرگ برای این صنعت است. برای مدتهای طولانی، متخصصان فن آوری باید به دنبال راه حل های خارجی می گشتند که احتمالا بسیار گران بود . علاوه بر این، صنعت کنیا منحصر به فرد است، به خصوص که درصد زیادی از آن تحت سلطه ارائه دهندگان خدمات غیررسمی، سرکارگران یا مدیران فروشگاه است.
واهوم می گوید : " چالش من این است که دانشگاهها و مراکز علمی در تجهیز محصولات جدید متخصصان ساختوساز به مهارتهای فنی مرتبط با ساختوساز به تغییر طرز فکر عمومی در این صنعت توجه کنند."
وی در پایان خاطرنشان میکند که اگرچه چالشهای خاصی نظیر نوسان قیمت مصالح ساختمانی،که بر سودآوری تأثیر میگذارند، ممکن است توسط فناوری مورد توجه قرار نگیرند، اما تا زمانی که بزرگترین مشکل ناشی از عدم شفافیت، کنترل و پاسخگویی است، فناوری میتواند نقش بزرگی در تصحیح این صنعت ایفا کند.
بخش بی سر و سامان کارگران غیر رسمی
مانند لینوس واهوم، الکس کامانگا، بنیانگذار و مدیرعامل بازار آنلاین Fundis Inc نیز پس از توجه به ناکارآمدی های آشکار در این فضا، به صنعت ساخت و ساز علاقه مند شد. کامانگا به عنوان یک متخصص حقوقی آموزش دیده بود اما بعداً به کارآفرینی روی آورد. اولین کسب و کار او شامل قراردادهای فرعی کارگری و لزوم ارتباط پیمانکاران با کارگران عادی بود که تحت عنوان fundis معروف شد.
دیدن پروژههای ساختمانی بزرگی که بین سالهای 2015 تا 2016 قرارداد آنها با پیمانکاران خارجی بسته می شد، الهامبخش راهاندازی این کسبوکار بود. او اغلب از خود میپرسید که آیا بخش کارگری غیررسمی شانسی برای زنده ماندن در این تحولات دارد یا خیر، و تصمیم گرفت در طول مسیر خود، بکوشد تا این بخش را رسمیسازی کند. بخش غیررسمی ساخت و ساز، بیشترین درصد نیروی کار را در این صنعت به خود اختصاص داده است.
کامانگا میگوید: «افراد در بخش کارگری غیر رسمی بهطور تصادفی استخدام و اخراج میشوند، به نحوی که حرفهی آنها اعم از لولهکشی، نقاشی، سنگتراشی، ساختن پشت بام یا کار چوب غیرقابل پیشبینی است.»
حضور در صنعت ساختمان به عنوان یک پیمانکار فرعی مانند لنز دوریبنی بود که به او کمک می کرد تا با نگاه از دریچه آن سایر کاستی های این صنعت را بیشتر شناسایی کند.
او می گوید : " من متوجه شدم که بیشتر کارگران در محل پروژه استخدام شده اند و پیمانکاران یا مدیران پروژه زمانی برای تأیید تخصص آنها ندارند زیرا کارگران رزومه خود را نشان نمی دهند. بنابراین در صورتی که مدیران، کارگران بی تجربه استخدام کنند، ساعت ها پس از اتلاف وقت و اتلاف مصالح ساختمانی متوجه این موضوع خواهند شد."
اما این تنها نقصی نبود که کامانگا شاهد آن بود. او متوجه شد، زمانی که یک کارگر فنی مثلاً در منطقه Membley زندگی میکند، میتواند برای کار در محله Kileleshwa قرارداد ببندد. اما کارگران فنی بسیاری از مشاغل را از دست می دهند، فقط به این دلیل که هیچ پلتفرمی وجود ندارد که آنها را از پروژه های نزدیک خود آگاه کند.
اینگونه بود که اپلیکیشن او، Fundis Inc، به وجود آمد. او می خواست بستری ایجاد کند که این کاستی ها را برطرف کند. این پلت فرم پیمانکاران، صاحبان خانه هایی که به دنبال تکنسین های خاص هستند و ارائه دهندگان خدمات متکی به بخش ساخت و ساز غیررسمی را هدف قرار می دهد. کارگران فنی شناسایی می شوند، آموزش می بینند و به آنها مدرک داده می شود و در اپلیکیشن برای آنها در نمایههایشان اعتباری ثبت میشود، به طوری که کسانی که به دنبال استخدام هستند میتوانند آگاهانه انتخاب کنند.
درست مانند واهوم، کامانگا نیز با چنین راه حل درخشانی انتظارات بالایی از ورود به صنعت ساخت و ساز داشت.
شک و تردید
کامانگا می گوید:" ما فکر می کردیم که با ورود به بازار تلنگری به آن خواهیم زد و کسانی که هدف قرار می دهیم، با هیجان راه حل ما را می پذیرند. ما انتظار همان استقبالی را که صنعت مالی و حمل و نقل از فناوری کرده بودند، داشتیم.ولی معلوم شد، کسانی که به آنها مراجعه کردیم حاضر به پرداخت هزینه برای راه حل ما نبودند."
پس از آن واهوم و کامانگا متوجه شدند که صنعت ساخت و ساز به کسانی که در زمبنه فناوری کار می کنند با شک و تردید نگاه می کند.
کامانگا توضیح میدهد: "برخی فکر می کنند که ما فقط این دادهکاوی ها را برای گزارش به مرجع مالیاتی انجام میدهیم. علاوه بر این، راه های ورود به این صنعت بسته است و با موانع زیادی همراه است. من فکر می کنم شناسایی چالش هایی که رشد این صنعت را کند می کند، کمی زمان بر است ، اما متاسفانه این صنعت چندان پذیرای فناوری نیست .اگرچه بخش املاک و مستغلات تجاری و پیمانکاران درجه یک با پروژههای بزرگ تاکنون استقبال زیادی از این پلت فرم کردهاند، ولی پیمانکاران کوچک تر سخت ترین مهره برای شکست بودند و هنوز هم آن ها مهم ترین تصمیم گیرندگان هستند."
شاید پیمانکاران کوچک به دلیل منابع محدودی که دارند، قادر به حفظ یک لیست حقوق و دستمزد منظم نباشند. دیدگاه رایج در میان پیمانکاران این است که فناوری یک هزینه اضافی است. درصورتی که برعکس، راه حل های فناوری می توانند هزینه ها را کاهش دهند.
کامانگا می گوید : "به عنوان مثال، اگر یک پیمانکار پروژه ای در منطقه Nakuruداشته باشد، نیازی نیست که از Nairobi نیروی کار بیاورد تا علاوه بر حقوق، مجبور به تامین سرپناه هم باشد. پیمانکار می تواند کارگران معتبر را از طریق برنامه fundis پیدا کند. ما در شش سال گذشته روی تغییر این طرز فکر کار کردهایم."
روزنه ی امید
از سوی دیگر،برنامه Fundis، به خصوص در میان جوان ترها، بسیار مورد پذیرش قرار گرفته است. کامانگا و تیم اش بیشتر بر روی کار با افراد 18 تا 35 ساله تمرکز کردهاندو در عین حال فرصتهای بیشتری را برای زنان جوان ایجاد میکنند . برای افراد مسنتر هم که به گفته او، از مهارتها و دانش نادیده گرفته شدهاند، فرصت کسب مهارتهای سواد دیجیتالی را فراهم میکنند.
این برنامه نه تنها یک راه حل فنی ارائه می کند، بلکه نظمی را در بخش غیررسمی ایجاد می کند که برای مدت های طولانی نادیده گرفته شده بود.
کامانگا میگوید: "جای تعجب است که کارگران غیر رسمی که درصد زیادی از نیروی کار در ساختوساز را تشکیل میدهند، صدای واحدی ندارند یا نهاد رسمی نماینده آنها نیست. هنوز هم سایر افراد ذینفع ، این ایده روش رسمی استخدام را قبول ندارند. با این اپلیکیشن، کارگران غیر رسمی روشی سازمانیافته را برای کار کردن تجربه میکنند، آنها شبکهسازی میشوند و فرصتهای کاری برای آنها به اشتراک گذاشته می شود."
کامانگا مطمئن است که این انقلاب فناوری در نهایت پذیرفته خواهد شد، به خصوص پس از اینکه بازارهای خارج از کنیا شروع به ابراز علاقه به پلتفرم او کردند. در حال حاضر،برنامه Fundis Inc. با هدف ارائه کارگران آموزش دیده که استانداردهای بازار را درک می کنند، بر بازار کنیا تمرکز خواهد کرد.
همانطور که کامانگا می گوید، هیجان انگیزترین مرحله تا به امروز، به رسمیت شناختن آموخته های قبلی کارگران در کنیا است.
این کار در زمان دولت قبلی آغاز شد که کارگران حرفه ای را به رسمیت شناخت. بسیاری از کارگران با وجود اینکه در کارشان خوب هستند،ولی به صورت رسمی آموزش ندیده اند. با به رسمیت شناختن آموخته های قبلی کارگران ، آنها کار خود را به عنوان یک حرفه در آغوش می گیرند و این باعث می شود که آنها نسبت به ابزارهای استخدام رسمی توسط فناوری پذیراتر باشند. ما همچنین به ارتقاء مهارتهای دوگانه روی آوردهایم و توانستهایم سرمایهگذاران را در همان صفحه تولیدکنندگان قرار دهیم، زیرا آنها تجربه و دانشی دارند که میتواند به تولیدکنندگان کمک کند تا آنچه را که در بازار عرضه میکنند بهبود بخشند.
پذیرای فناوری باشید
با نگاهی به آینده، کامانگا می گوید که ساخت و ساز و صنعت بزرگ ساختمان سازی باید بیشتر پذیرای فناوری باشد.
من هنوز هم گیج هستم که چرا ما نتوانسته ایم صنعت خرید و فروش ملک را دیجیتالی کنیم. تکنولوژی های زیادی برای ارائه وجود دارد. به عنوان مثال، برچسب گذاری جغرافیایی می تواند به نشانه گذاری و مکان یابی قطعات زمین از راه دور کمک کند. اسناد ساختمانها نیز به راحتی دیجیتالی میشوند. خرید ملک و ساختمان در کنیا نباید به اندازه فعلی پیچیده باشد.
کامانگا کتابی از S.M Wamae مربوط به سال 1984 تحت عنوان، چگونه در آینده پیروز شویم؟ (How to win in the coming Jua Kali Boom ) خوانده است که در آن ، نویسنده پیشبینی کرده که چگونه اقتصاد کنیا در شش مرحله تغییر خواهد کرد ، کامانگا فکر میکند کنیا در فاز ششم قرار دارد.
اینجاست که مردم به دلیل بیکاری از بخش رسمی به بخش غیررسمی می روند و سیستم های فناورانه را وارد صنعت می کنند.
کامانگا اینطور جمع بندی می کند که: " رفته رفته افراد بیشتری برای برطرف کردن نیازهای طولانی مدتشان وارد صنعت می شوند ، از این رو آنها نمی توانند عقب نشسته و ریسک بی ارتباط بودن با فناوری را بپذیرند."
مطالب مرتبط
افراد دارای مهارت در این زمینه
در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .