برنامه های مدیریت زمان: هدف، مزایا و معایب
مدیریت زمان سازماندهی و اجرای استراتژی مربوط به زمان مورد نیاز برای فعالیت های مختلف در یک پروژه است. هیچ جنبه ای از کار، خواه کار فرد، دیگران، پروژه یا فرآیند، قابل کنترل نیست مگر اینکه برنامه ریزی شده باشد. تعیین تمایز بین اصطلاحات مختلف مرتبط با مدیریت زمان می تواند کمک کننده باشد.
طرح ریزی
بررسی تمام حقایق مربوط به یک پروژه و توسعه یک مسیر عملی برای دستیابی به اهداف تعیین شده در زمان مجاز یا با منابع موجود.
برنامهریزی
تنظیم برنامه در یک مقیاس زمانی به طوری که بتوان آن را به راحتی به همه افراد درگیر مخابره کرد.
کنترل
بررسی طرح و یا برنامه در فواصل زمانی منظم برای اندازه گیری دستاورد واقعی در برابر دستاوردهای برنامه ریزی شده. این مقایسه به مدیریت منتقل می شود تا در مورد برنامه و منابع استفاده شده اقدام کند.
ترکیب اهداف و زمان امکان تحقق مفهوم مدرن کنترل را فراهم می کند. این مفهوم مبتنی بر اصول صحیح برنامه ریزی عملی و آینده نگری برای تولید ابزار واقعی اندازه گیری پیشرفت کار در برابر استانداردهای خروجی از پیش تعیین شده است.
اگر منابع صرفاً به عنوان نیروی کار، تجهیزات، مواد و پول بیان شوند، عامل مشترک ارتباط دهنده استفاده مؤثر یا اقتصادی از آنها زمان است. هرکدام از این منابع یک هزینه واحد پایه دارند (نرخ ساعتی، نرخ بهره، نرخ کرایه) به طوری که جدا از هزینه مواد، می توان آن را ثابت فرض کرد، هزینه کلی با استفاده از هر منبع برای مدت طولانی تر با سرعت بیشتری افزایش می یابد. بنابراین، برنامه ریزی برای اعمال "کنترل" ضروری است و اگر بخواهیم کنترل زمان و هزینه به طورموثر حفظ شود، برنامه ریزی ضروری است.
اهداف برنامه های مدیریت زمان
اهداف برنامه های مدیریت زمان عبارت اند از:
برنامه های مدیریت زمان
برنامه های مدیریت زمان ابزاری بصری برای ترسیم توالی تعدادی از وظایف، پروژه ها یا فعالیت های مختلف در برابر زمان هستند. برای این طرح ریزی می توان از انواع برنامه ریزی زیر استفاده کرد.
1. نمودار نواری
نمودار نواری (نمودار گانت) یک برنامه پرکاربرد برای همه پروژه ها است. این نمودار به یک طرح رسمی نیاز دارد که در آن یک مقیاس زمانی (که به صورت افقی مشخص شده است) که معمولاً مربوط به یک تقویم است در مقابل لیست فعالیت هایی که به صورت عمودی علامت گذاری شده اند در نظر گرفته می شود و به دنبال آن ستون هایی که دوره ها را در مقیاس زمانی نشان می دهند لحاظ می شود. خطوط افقی طول مدت و توالی هر فعالیت را ترسیم می کنند.
در نمودار نشان داده شده در بالا، برای هر کسی قابل درک است که هر یک از پنج فعالیت باید با توجه به تاریخ های تقویم تا چه زمانی کامل شده باشند. همچنین، برای کسانی که در سازمان کار می کنند، مشکلات را برجسته می کند.
مزایای نمودار نواری
معایب نمودار نواری
2. نمودار نواری پیوندی
در این نوع نمودار، مزایای بصری نمودار میله ای حفظ می شوند، اما برای درک بهتر، تأکید بر وابستگی ها به نمودار اضافه می شود. این با پیوندهای عمودی بین تکمیل یک فعالیت و شروع فعالیت دیگر نشان داده می شود.
نمودار بالا برنامه فعالیت ها رابا در نظر گرفتن وابستگی های مشخص شده نشان می دهد که با خطوط عمودی مشخص شده اند. این نمودار تاریخ های کلیدی را نشان می دهد به طوری که پروژه Y باید به موقع برای جابجایی اداری به پایان برسد، و به طور مشابه، برای انجام J Bloggs، پروژه Z باید به موقع تمام شود. می توان متوجه شد که شروع پروژه X به زمان زودتری منتقل شده است، و پس از انتقال دفتر در 9 نوامبر شروع می شود، اگرچه قبلاً در 23 نوامبر شروع می شد.
آنچه از نگاه کردن به نمودار پیوندی نامشخص است، میزان انعطاف پذیری زمانی است که فعالیت ها شروع شده و به پایان می رسند. تمام خطوط پیوند وابستگی را نشان می دهد که در آن یک فعالیت نمی تواند با دیگری همپوشانی داشته باشد. بنابراین، مطمئن نیستیم که آیا پروژه X می تواند در 9، 16، 23 یا حتی 30 نوامبر شروع شود، تنها می دانیم باید پس از پروژه Y انجام شود.
مزایای نمودار نواری پیوندی
معایب نمودار نواری پیوندی
3. نمودار نواری حاصل از تجزیه و تحلیل شبکه
تجزیه و تحلیل شبکه پروژه (PNA) رویکردی علمی تر برای زمان بندی است. در حالی که امکان استفاده از کاغذ گراف یا پینبرد برای ایجاد نمودارهای نواری و پیوندی وجود دارد، برنامه های تولید شده با تجزیه و تحلیل شبکه نیاز به محاسبات دارند.
برنامه یا شبکه تولید شده بر رابطه منطقی بین فعالیت ها و ارجاع آنها به تکمیل پروژه متمرکز است. این شبکه تمام روابط بین فعالیت ها، وابستگی های آنها، زمان شناور (انعطاف پذیری در شروع یک فعالیت) و مدت زمان آنها را نشان می دهد.
نمودار بالا افزایش اطلاعات و در نتیجه کنترل حاصل از شبکه سازی برای تولید نمودارهای نواری را نشان می دهد.
بیایید فرض کنیم که J Bloggs برای نظارت بر حرکت دفتر مورد نیاز است و پروژه Z باید قبل از اکتبر تکمیل شود. ما یک توالی زمانی ثابت داریم که به موجب آن پروژه Z باید قبل از اینکه J Bloggs بتواند به مرخصی برود، تکمیل شود، و J Bloggs به نوبه خود باید برای نظارت بر حرکت دفتر بازگردد.
علاوه بر این، پروژه P نمی تواند قبل از 30 نوامبر شروع شود و پروژه X باید قبل از شروع پروژه P تکمیل شود. پس از انجام پروژه Y و حرکت آفیس، توالی تمدید می شود. با فرض اینکه زمانهای هر فعالیت ثابت است، اکنون میتوانیم مسیربحرانی و فعالیت های حیاتی را شناسایی کنیم.
اینها به ترتیب پروژه Z ؛ J Bloggs؛ جابجایی دفتر؛ پروژه ی ایکس؛ و پروژه P هستند. دو فعالیت غیر بحرانی داریم. پروژه های N و Y انعطاف پذیر هستند - به عبارت دیگر، آنها زمان شناور در دسترس دارند.
در نمودار، پروژه N نشان داده شده است که می تواند در پنج هفته شروع شود، اگرچه فقط دو هفته طول می کشد. از آنجایی که به هیچ فعالیت دیگری وابسته نیست، می توانیم انتخاب کنیم که چه زمانی انجام شود.
جداسازی فعالیت های حیاتی از فعالیت های غیر بحرانی به ما توانایی بیشتری برای کنترل آنها می دهد. با توجه به شکل 3، موارد زیر را می دانیم:
در نهایت، اگر هفت فعالیت نشان داده شده در نمودار با هم بخش هایی از یک پروژه کامل را تشکیل دهند، اکنون می دانیم که حداقل زمان برای تکمیل آن ها 12 هفته خواهد بود. با شروع این فعالیت ها در 28 سپتامبر آن ها در 21 دسامبر در زمان کریسمس تکمیل می شوند.
مزایای نمودار نواری حاصل از تجزیه و تحلیل شبکه
معایب نمودار نواری حاصل از تجزیه و تحلیل شبکه
مطالب مرتبط
افراد دارای مهارت در این زمینه
در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .
میلاد حسین پور
لیسانس مهندسی معماری