غرفه عربستان در رویداد دوسالانه معماری ونیز، مملو از مجسمه های دیدنی چوبی و سفالی است.
گشت و گذاری در غرفه 2023 عربستان سعودی به نام «IRTH إرث»
دوسالانه معماری ونیز 2023: کشور عربستان سعودی برای سومین حضور خود در نمایشگاه بینالمللی معماری، غرفۀ «IRTH إرث» (به معنای «میراث» در زبان عربی) را ارائه داده است. نمایشگاهی خیرهکننده و از لحاظ حسی چندلایه که تحت سرپرستی بسما و نورا بوزو (Basma and Noura Bouzo) می باشد . این نمایشگاه که توسط معمار آلبارا سایمالداهر (AlBara Saimaldahar) طراحی شده است، به بررسی رابطه همزیستی بین خواص مادی و غیر مادی می پردازد و گذشته را با استفاده از یکی از مهم ترین و ابتدایی ترین مصالح مورد استفاده در معماری عربستان سعودی یعنی" خاک " به آینده پیوند می دهد.
پیوند گذشته با آینده در دوسالانه معماری ونیز
مصالح مورد استفاده برای شکل دادن به محیط های ساخته شده را ، می توان به عنوان داستان سرایانی خاموش در نظر گرفت. خواص منحصر به فرد مصالح، چه ملموس و چه ناملموس، چیزهای زیادی را در مورد ساکنان یک کشور یا منطقه به ما می گوید. به عبارت دیگر، مصالح با روایت ها عجین شدهاند و درسهای ارزشمندی دارند که دانش سنتی را با شیوههای جدید پیوند می دهد و مسیری پیوسته در حال تکامل را ایجاد میکند. در دوسالانه معماری ونیز امسال، غرفۀ «IRTH إرث» با بزرگداشت شاخصترین مصالح ساختمانی در عربستان سعودی، مسیرِ پیوند دهندۀ گذشته و آینده را ، به طور فیزیکی بررسی میکند. خاک ، هم به عنوان یک مادۀ ساختاری و هم به عنوان عنصری برای نما ، در این رویداد از جنبۀ بافتها و رنگهایش مورد توجه قرار میگیرد و طیف رنگهای طبیعی در این کشور، از تپههای بیابانی تا ساحل دریای سرخ را در بر میگیرد.
سفری چند لایه و حسی به معماری عربستان سعودی
طراحی غرفه 2023 عربستان سعودی با الهام از این مفهوم، رویکردی چند لایه دارد و به بازدیدکنندگان اجازه می دهد تا نمایشگاه را از جنبه های مختلف تجربه کنند. لایه اول خود سازه است که به چند بخش تقسیم شده و به طور مشترک هم به روش و استفاده از اجزای بومی ،و هم به فناوری های نوآورانه می پردازد. لایه دوم که به عنوان محتوای نمایشگاهی تعریف می شود، نمایی کلی از حال و آینده زمین را در معماری عربستان ارائه می دهد.
طرح متمایز پیش بینی شده توسط معمار آلبارا سایمالداهر، نوستالژی، میراث و اقتباس مداوم را ترکیب می کند و از دریچه گذشته به آینده می نگرد. این طرح جوهرۀ ذاتی صنایع دستی سعودی را از طریق مصنوعات پیچیده بیشتر می کند . الگوها و نقوش سنتی را از البلد( منطقه ای تاریخی در جده ) گرفته و آنها را به اشکالی سیال تبدیل می کند. در گذر از این غرفه مفهوم میراث رفته رفته پر رنگ تر شده و به چالش کشیده می شود و در پایان به اوج خود می رسد. در قلب پروژه یک بخش تجربی وجود دارد: یک اتاق ساده و همه جانبه که حواس بازدیدکنندگان را برمی انگیزد و به شیوهای مستقل و بدون تأثیر واکنشهایی را در هر فردی ایجاد میکند.
نظر سایمالداهر این است که : « رسیدن به مقصد به خودی خود پایان کار نیست، بلکه فراخوانی است برای تأمل و بررسی نهایی در مورد اینکه حواس یک فرد، فقط تاثیرپذیر نیست، بلکه در فضا و زمان تاثیرگذار هم هست. در اینجاست که معماری، ارزش هایی نادیده را به میان میآورد و به صاحبین منصب اجازه میدهد تا درک و مکان شناسی خود را داشته باشند.»
گشت و گذار در این غرفه از میان سه سازه اصلی و با عبور از زیر شش طاق به عنوان دروازه هایی اصیل آغاز می شود. این درگاه ها با سازه های فلزی هشت وجهی خود که از داخل با پانل های چوبی و از بیرون با کاشی های سفالیِ چاپ سه بعدی پوشانده شده اند، الگوی مواجی دارند که یادآور تپه های شنی در صحرا است . درگاه ها ، دو حس عظمت و سبکی را توامان منتقل می کنند. از یک سو، آثارِ معماریِ به یاد ماندنیِ حکاکی شده در سنگ و غارها را به گونه ای قدرتمند، به ظاهر تخریب ناپذیر و ماندگار در طول زمان تداعی می کنند و از سوی دیگر، با نشان دادن پوشش بیرونی که به تدریج محو می گردد تا زمانی که کاملا ناپدید شود ، گذرا بودن و ناپایداری مصالحی مانند شن های صحرای الربع الخالی را یاد آور می شوند.
در همین حین که در غرفه گشت و گذار می کنید ، در وسط غرفه بویی به مشامتان می رسد. یک اتاق مستطیلی بزرگ و خالی، مملو از رایحه ای است که به طور ویژه برای نمایشگاه ایجاد شده است: نت عطرهای اسطوخودوس، کندر و مُر در هوا با فرهنگ عرب در خانگی ترین شکل آن، طنینانداز میشود. این محیط غیرمادی که یک مرکز حسی همه جانبه است، چشم اندازی از آینده را از دریچه سنت ارائه می دهد . تجربه ای وجودی که به بازدیدکنندگان اجازه می دهد موردی استثنایی را تجربه کنند، "لحظه" را دریابند و خاطره ای از غرفه می سازد که برای هر فرد متفاوت خواهد بود.
تنها عنصر مادی داخل سالن، یک ستون سفالیِ چاپ سه بعدی است که توسط نورهای داخلی روشن می شود و الگوهایی عرفانی را بر روی کف، دیوارها و سقف غرفه می تاباند. هنگامی که این دوسالانه به پایان برسد، این ستون سفالی به اعماق دریای سرخ منتقل خواهد شد و به عنوان یک سنگ مصنوعی برای تحریک رشد اکوسیستم دریایی عمل می کند.
متصدی غرفه می نویسد : "سازه های زیر آب نقش کلیدی در شکل گیری زیستگاه ها دارند. به تدریج و با چاپ ستون های بیشتر، این "ستون اول" با عناصر جدیدی به هم متصل خواهند شد و تبدیل به الگویی تدریجی و پیوسته از رشدِ یک شی خواهد شد که به طور مصنوعی در یک محیط طبیعی قرار گرفته است. هزارتو و گستره ای از خطوط عمودی که مرجان ها و دیگر اشکال حیات از آن بیرون خواهند آمد. تضاد بین شکل هندسی ستونها و گسترش نامنظم زندگی در درون آنها، رابطه بین طبیعت و یک مصنوع را به تصویر میکشد. این مصنوع (اثر هنری انسانی) توسط طبیعت در تعادلی پویا، که هم شکننده و هم پایدار است، بازیابی و ترکیب میشود. "
این طرح با عبور از دو درگاه دیگر به پایان می رسد: در اینجا، از بازدیدکننده دعوت می شود تا در تحول این درگاه ها مشارکت کرده و کاشی های جدید (از میراث کاشی های خاکی/سفالی) را به یک ساختار هشت وجهی اضافه کند که روز به روز به واسطۀ این روند تدریجی، در حال تغییر است .
طبق نظر بسما و نورا بوزو، آزمایشها و کاوشهایی که در غرفه عربستان سعودی به نمایش گذاشته شده است ، دیدگاهها را میان رشته های معماری و طراحی ترکیب میکند و مردم را به شرکت در سفری دعوت می کند که به تعریف میراثی برای نسل های آینده کمک خواهد کرد. این غرفه مفهوم "کار مشارکتی" را به عنوان پایه و اساس تجربۀ آینده مطرح می کند و بازدیدکنندگان را دعوت می کند تا با مشارکت فعالانه در این فرآیند ، نقش خود را به عنوان تماشاگر نقض کنند. خود این تجربه، بازتابی از آینده معماری و مادیت به عنوان یک اثر در حال پیشرفت است که نه تنها توسط متخصصان بلکه توسط ساکنان آن تعیین می شود."
اطلاعات نمایشگاه:
مطالب مرتبط
افراد دارای مهارت در این زمینه
در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .