رازهای موفقیت : پنج روش برای بیان یک روایت جذاب توسط رندرهای معماری
با توجه به نکات ضروری در تاریخ هنر و ماورای آن، این سوال پیش می آید که چگونه بهترین هنرمندان رندرینگ، روایتی جذاب را در *رندرهای خود ایجاد می کنند به طوریکه مخاطب به ناچار در آن محو می شود ؟
(* رندر : ارائه نهایی طرح به صورت سه بعدی برای ایجاد تصوری واقع گرایانه از آن طرح )
در حال حاضر چالش رندرینگ بخشی از رقابت Architizer Vision محسوب می شود که به بهترین های عکاسی معماری، فیلم سازی ، تصویرسازی، طراحی، مدل سازی ها و سازندگان بااستعداد پشت پرده آن ها اهدا می شود.
کانالتو (Canaletto ) مدت ها قبل از به وجود آمدن نرم افزارهای مدرن رندرینگ و حتی قبل از اختراع دوربین های مدرن، پرتره های فراموش نشدنی از لندن و رم و به خصوص شهر زادگاه خود ونیز خلق کرد که شامل مواردی تقریبا واقعی از جزئیات بود. هرچند کانالتو تنها نقاش چشم اندازهای شهری با جزئیات زیاد در ایتالیای قرن هجدهم نبود، ولی نقاشی های او به خاطر جذابیتشان متمایز بودند.
کانالتو هنر خود را بهتر از دیگران درک می کرد. او می دانست که نقاشی هایش برای بسیاری از بینندگان نزدیک ترین چیزی است که با آن به دیداری واقعی از ونیز میرسیدند. بنابراین یک نقاشی موفق، نقاشی است که بینندگان را دعوت می کند تا خود را درون صحنه تصور کنند، همان طور که خوانندگان اغلب خود را درون رمان های مورد علاقه شان تصور می کنند. کانالتو فقط یک نقاش چشم اندازهای شهری نبود، او یک روایتگر بود.
من گاهی اوقات فکر می کنم کانالتو از قابلیت های نرم افزارهای رندرینگ مدرن چه چیزی می توانست بسازد ! درست مثل کانالتو، هنرمندان رندر نیز صحنهای را میسازند که بیننده تشویق میشود تا به صورت خیالی خود را در آن صحنه ببیند. در این مقاله پنج روش ارائه شده که هنرمندان می توانند این نوع روایت جذاب را در رندرهای خود ایجاد کنند.
این نکات نه تنها از کانالتو و دیگر نقاشان ، بلکه از فینالیست های مسابقات رندرینگ رقابت Architzer’s 2022 الهام گرفته شده است. امسال، با راهاندازی اولین رقابت سالانه تصویرسازی معماری(Vision Architizer)، از بهترین های صنعت تصویرسازی معماری و سازندگان با استعداد پشت پرده این تصویرسازی ها تقدیر میشود.
1. فیگورهای انسانی را در پیش زمینه قرار دهید
محیط های انسان ساخت برای ما اهمیت دارند زیرا مکان هایی هستند که مردم در آن ها زندگی، کار و حرکت می کنند. بدون حیات، این محیط ها همان فضاهای خالی هستند. اغلب شرکت های معماری این موضوع را درک می کنند، به همین دلیل است که آن ها پیکرههای انسانی را در طرح های پیشنهادی خود در نظر می گیرند.
فیگورهای انسانی برای ترسیم محیط های تخیلی مهم هستند . کانالتو نقاشی واقع نمایانه را کاپریسی می نامید. برنده بخش غیر دانشجویی چالش رندرینگ در سال 2022، رندر"کلبه" اثر آرنو ایموبرستگ ، نمونه ای عالی از فیگورهای انسانی با موقعیت مناسب است که می تواند با هویت دادن به اثر ، بیننده را به داخل ترکیب بندی بکشاند. مانند انسان هایی که در قایق هستند و چشمشان به سمت آسمانخراشهای سر به فلک کشیده ی پسزمینه تصویر است که در پشت هوای مهآلود و دودکش های خانههای فقیرنشین تقریباً محو شده اند.
به عنوان تصویری از یک واقعه خارج از کنترل، این اثر را می توان مدیون تابلوی نقاشی مونه در سال 1872 با عنوان "طلوع آفتاب تاثیرگذار" دانست که لندن مه آلود را در طول انقلاب صنعتی به تصویر کشید. این اثر همانند اثر مونه، به طور ضمنی از محیطهای شهری متراکم و بدون خدماتی که در دورههای رشد انفجاری پدیدار میشوند، انتقاد میکند. هرچند، این رندر با مقایسه کوچک بودن پیکره های انسانی در برابر اندازه و پیچیدگی سازه های ساخته شده، حسی تعالی را نیز تداعی می کند.
2. از *کیاروسکورو یا همان سایه روشن استفاده کنید
(*کیاروسکورو : بهکارگیری تضادهای شدید بین رنگ سایههای تیره و روشن در نقاشی به شکلی است که نمود آن در ترکیببندی کل اثر به چشم آید)
کیاروسکورو اصطلاحی است مردم معمولا آن را از کلاسهای تاریخ هنر به یاد دارند. این واژه در کلاس های تاریخ هنر به هنگام صحبت در مورد *کاراواجو، استاد سبک باروک، که اهمیت نور و سایه را در هدایت چشم بیننده درک می کرد، معرفی می شود.
(*کاراواجو: چهره شاخص سبک باروک است که نقاشیهای او با ترکیبِ بینشِ واقع بینانه حالاتِ جسمی و روحی انسانی و استفاده دراماتیک از نور، تأثیرِ فراوانی بر سبک باروک گذاشت.)
واقعیت کیاروسکورو ، در تضاد رنگ ها و سایه روشن هاست. نقاشی « قتل هولوفرنس توسط جودیت » اثر کاراواجو را در نظر بگیرید. تضاد دراماتیک بین پسزمینه سایهدار و پیشزمینه روشن، تأکید بر کنش صحنه بهگونهای است که فیلم آن را تداعی میکند. اما تضادهای دیگری نیز مانند تضاد بین نگاه آرام و چهره مبهم جودیت و ناراحتی در چهره هولوفرنس در اثر وجود دارد.
حتی رندر «فانوس» اثر Mottکه یک اثر تحسین برانگیز در چالش رندر 2022 است هم ،در مورد تضاد رنگهای تیره و روشن است. کیاروسکورو به خوبی توانسته نگاه بیننده را به سمت دو شخصیت پایین تصویر جلب کند، که روایت Mott به ما میگوید بردههای فراری هستند که وارد ایستگاه راهآهن ساوانا میشوند تا مسیر امنی به بوستون پیدا کنند، جایی که امیدوارند در آنجا تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرند. این ترکیب بندی علاوه بر سایه روشن، به برجسته کردن تضاد دیگری نیز کمک می کند که بین زمانبندی وجود دارد. این ترکیب بندی ، ترکیبی رئالیستی جادویی از گذشته و حال است، چرا که بردگان فراری دنیای قرن نوزدهم خود را ترک می کنند تا وارد ایستگاه راه آهن قرن بیست و یک شوند.
3. بر اتمسفر و بافت تاکید کنید
یکی دیگر از آثار تحسین برانگیز سال 2022، رندر«موج» اثر رومن هوزار است که اهمیت اتمسفر را در مخاطب برای ایجاد حس غوطه ور شدن در فضا نشان می دهد. با انتخاب گزینه مه آلودگی تا 11شماره یا سایر تنظیمات این چنینی در نرم افزار ds Max3 ، رومن هوزار معماری پسزمینه را تا حد سیاه نمایی تنزل می دهد و بر برجستهترین ویژگی آن تأکید میکند. ارتباط بین شکل قوها و انحنای ساختمان ها نیز یکی دیگر از نکات جالب توجه در مورد موج های موجود در آب است. تمام این جزئیات در خدمت تاکید بر ارتباط بین محیط انسان ساخت و دنیای طبیعی است.
4. ایجاد حس رازآلودگی
به صورت تصادفی از هر فردی بپرسید که فیلم مورد علاقه هیچکاک چیست ، احتمالاً سرگیجه یا چیزی دیگر را خواهد گفت. اما اگر این سوال را از کسی بپرسید که می داند در مورد چه چیزی صحبت می کنید ،او پاسخ درست را به شما می دهد، " پنجره پشتی". اثری جالب و خواندنی در مورد نقشی که چشم چرانی در زندگی شهری ایفا می کند. این فیلم ثابت کرده است که در عصر رسانه های اجتماعی ، مردم بیش از هر زمان دیگری وقت خود را صرف سرک کشیدن به زندگی غریبه ها می کنند.
«درباره طبقات و داستانها» اثر تحسین برانگیز گیل هرمه مارکوندز، ادای احترامی به شاهکار هیچکاک به نظر میرسد. این قطعه ای است که باعث می شود ما به این واقعیت نگران کننده فکر کنیم که پنجره ها فقط به بیرون نگاه نمی کنند بلکه از بیرون هم به آن ها نگاه می شود.
5. به آینده نگاه کنید
در سال 2010، مارک فیشر اغلب در مورد "حذف آهسته آینده" می نوشت. استدلال او این بود که با کاهش دستمزدها و استانداردهای زندگی در کشورهای غربی، به ویژه بریتانیا، مردم علاقه خود را برای فکر کردن به آینده به عنوان یک موقعیت احتمالی از دست می دهند. درعوض، این موضوع تبدیل به یک موضوع ترسناک می شود و تصورات مردم همیشه به گذشته باز میگردد و به دنبال فیلم ها و موسیقی هایی می روند که چیزی بیش از یک کلیشه نوستالژیک هستند.
این وظیفه معماران است که به ما کمک کنند تا به آینده امیدوارانه تر فکر کنیم. ویتوریو بوناپاس در اثر تحسین برانگیزش «بالا در آسمان» که اولین زندگی دسته جمعی مردم در مریخ را پیشبینی میکند، این چالش را پذیرفت. بوناپاس توضیح داد: «این اثر در مورد اولین فرود حماسی انسان روی این سیاره نیست، بلکه مفهوم کلی در مورد اعتماد به نفس زندگی در آنجا و لذت بردن از خانه جدید است.» به طور خلاصه، این رندر جرأت میکند تصور کند که انسانها ممکن است روزی در جای دیگری احساس کنند که در خانه خود هستند .
مطالب مرتبط
افراد دارای مهارت در این زمینه
در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .
میلاد حسین پور
لیسانس مهندسی معماری