پارک های شهری باید بخش بزرگ تری از نظام سلامت باشند

Urban Parks Should Be a Greater Part of the Healthcare System

مهندس مارال شایق | یکشنبه, 09 مهر,1402

هر سال، *سازمان اعتماد به فضاهای باز عمومی (TPL) رتبه بندیخود از پارک های شهری را منتشر می کند که سیستم پارک های 100 شهر پرجمعیت ایالات متحده را امتیازدهی می کند. امسال، این سازمان همچنین نتایج مثبت سلامتی در شهرهای با امتیاز بالا در این رتبه بندی را مورد بررسی قرار داد و به بررسی بیش از ۸۰۰ برنامه و شیوه نوآورانه که پارک و سیستم های مراقبت های بهداشتی را ادغام می کنند، پرداخته است.

(*سازمان اعتماد به فضاهای باز عمومی : Trust for Public Land یک سازمان غیرانتفاعی در ایالات متحده است که مأموریت آن ایجاد پارک ها و محافظت از زمین برای مردم و تضمین جوامع سالم و قابل زندگی برای نسل های آینده است .)

یافته‌های آن‌ها در گزارش جدیدی به نام «قدرت پارک‌ها برای ارتقای سلامت» جمع‌آوری شده است که راهکار‌های نوآورانه‌ای را برای تبدیل پارک‌ها به بخشی رسمی‌تر از برنامه‌های سلامت جامعه ارائه می‌دهد. رویکردهای فراگیر و عادلانه آنها می تواند به تضمین تجربۀ بیشتر جوامع از مزایای سلامت جسمی و روانی فضاهای سبز عمومی کمک کند.

سازمان TPL دریافته است که در 25 شهر با رتبه‌ بندی برتر پارک شهری، «مردم به طور متوسط 9 درصد کمتر از ضعف اعصاب رنج می‌برند و ۲۱ درصد کم تر از شهرهای دارای رتبه پایین تر از لحاظ فیزیکی بی تحرک هستند. این الگوها حتی پس از کنترل نژاد و قومیت، درآمد، سن و تراکم جمعیت نیز پابرجا هستند.

در 26 شهر هم، تلاش ها برای تعمیق ارتباطات بین پارک ها و سیستم های مراقبت های بهداشتی در حال انجام است. در این شهرها، «یک مؤسسه مراقبت‌های بهداشتی،وظیفۀ تامین بودجه و نیروی انسانی و وظیفه ارجاع بیماران به برنامه‌های بهداشتی در پارک‌ها را انجام می دهد که اینکار به عنوان بخشی از تلاش‌ها برای بهبود سلامت بیمار و جامعه است .»

سازمان TPL می‌خواهد شهرهای بیشتری را در نظر بگیرد که این ارتباطات را برقرار می‌کنند. دکتر هوارد فرومکین، معاون ارشد سازمانTPL ، یکی از ویراستاران کتابِ "ساخت مکان‌های سالم" و یکی از همکاران ما در تهیۀ این گزارش می‌گوید: «مدیران پارک‌ها و متخصصان بهداشت باید پارک‌ها را به عنوان بخشی از یک استراتژیِ جامعِ سلامتِ عمومی در نظر بگیرند. »

مطالعات متعدد توسط محققان معماری مناظر شهری و دانشمندان دیگر فواید سلامتی وقت گذراندن در فضاهای سبز را نشان داده اند، حتی اگر این زمان فقط 20 دقیقه باشد. دکتر مری کارول هانتر و ویلیام سالیوان از انجمن معماران مناظر شهری، و چند نفر دیگر کارهای زیادی برای تعیین کمیت این مزایا انجام داده اند.

سازمان TPL  می نویسد: " مطالعات نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض طبیعت در شهرها می تواند سطح هورمون ها ، ضربان قلب، خلق و خو، توانایی تمرکز و سایر اقدامات فیزیولوژیکی و روانی افراد را بهبود ببخشد."

مزایای خاص قرار گرفتن در معرض طبیعت در شهرها عبارتند از: "کاهش فشار خون ، نتایج بهتر زایمان، کاهش خطرات قلبی عروقی، کاهش اضطراب و افسردگی ، تمرکز ذهنی بهتر، رشد سالم تر کودک ، بهبود کیفیت خواب و موارد دیگر."

تحقیقات دیگر مزایای طولانی مدت وقت گذراندن در طبیعت را بر «وزن بدن، خطر بیماری های قلبی عروقی و امید به زندگی» نشان داده است.

فرومکین می گوید: «اگر دارویی داشتیم که به اندازه پارک‌ها فواید داشت، همه ما آن را مصرف می‌کردیم. پارک ها این کارها را بدون عوارض جانبی و با حداقل هزینه انجام می دهند.»

اما نابرابری پارک ها و در نتیجه نابرابری های بهداشتی نیز واقعی است. سازمان TPL بیان می‌کند که «محله‌هایی که اکثر ساکنان آن به‌عنوان سیاه‌پوست، اسپانیایی و لاتین تبار، سرخپوست آمریکایی، بومی آلاسکا یا آسیایی آمریکایی و جزیره‌ نشینِ اقیانوس آرام شناخته می‌شوند، به طور متوسط 43 درصد کمتر از محله‌های عمدتاً سفیدپوست به پارک ها دسترسی داشته اند. نابرابری‌های مشابهِ فضای پارک ها ، در محله‌های کم‌درآمد در سراسر شهرها وجود داشته است.»

بیش از 100 میلیون نفر در سراسر کشورآمریکا، از جمله 28 میلیون کودک، پارکی در فاصله 10 دقیقه ای از خانه خود ندارند. در کالیفرنیا، 42 درصد از والدین کم درآمد گزارش می دهند که فرزندانشان هرگز در فعالیت های بیرون از خانه شرکت نکرده اند.

این گزارش مجموعه ای از یافته های علمی را گرد هم می آورد که به وضوح نشان می دهد چرا همه جوامع به دسترسی به پارک های با کیفیت بالا نیاز دارند. با گسترش پارک‌های فراگیر در سراسر شهرها به صورت عادلانه، برنامه‌های بهداشتی بهتر می‌توانند به جوامعی که از لحاظ تاریخی محروم هستند دسترسی پیدا کنند.»

این یافته‌ها می‌تواند به معماران مناظر شهری، برنامه‌ریزان، سیاست‌گذاران، انبوه سازان و مددکاران اجتماعی کمک کند تا پارک‌های بیشتر و برنامه‌های بهداشت عمومی جدیدی را ایجاد کنند که اینکار می‌توانند مزایای پارک ها را بهبود دهد، برخی از این مزایا عبارتند از:

• نزدیکی پارکها به خانه با نرخ چاقی کمتر و بهبود سلامت هم در جوانان و هم در بزرگسالان مرتبط است.
• برنامه ریزی هایی مانند کلاس های تناسب اندام، فعالیت بدنی را به طور چشمگیری افزایش می دهد. هر فعالیت نظارت شدۀ اضافی، استفاده از پارک را تا 48 درصد و زمان فعالیت بدنی متوسط تا شدید را تا 37 درصد افزایش می دهد.
• یک مطالعه در سال 2014 در مجله پزشکی Preventive Medicine، که بر روی پنج سال داده های مربوط به شاخص توده بدنی افراد (BMI) و ویژگی های پارک های مجاور در شهر نیویورک تکیه داشت، نشان داد که «دسترسی بیشتر به پارک محله ای و تمیزی بیشتر پارک با BMI پایین تر در میان بزرگسالان مرتبط است.»
• مطالعه ای در مجله بین المللی تحقیقات محیطی و بهداشت عمومی، که کودکان 6 تا 12 ساله را در والنسیا، اسپانیا مورد بررسی قرار داده، نشان می دهد که «دسترسی به پارک و زمین بازی» به طور قابل توجهی با افزایش فعالیت بدنی، به ویژه در روزهای هفته، مرتبط است و در مجموع به کاهش  BMI بچه ها کمک می کند .
• مطالعه ای در سال 2022 در مجله Health & Place میزان افسردگی و اضطراب را در میان افراد مسن در طول همه گیری بررسی کرد. «این مطالعه نشان داد که کسانی که به پارک‌های محله ای دسترسی دارند، نسبت به کسانی که دسترسی به پارک‌های محله ای ندارند، با احتمال کمتری علائم افسردگی را گزارش می کنند یا تست اضطراب آنها مثبت می شود.»
• مطالعه ای که در سال 2023 در فیلادلفیا انجام و در مجله PLOS ONE منتشر شد، نشان داد کسانی که در نزدیکی فضای سبز زندگی می کردند، نسبت به کسانی که دورتر زندگی می کردند، سلامت جسمانی بهتر و استرس کمتری داشتند. در واقع بازدید از فضاهای سبز در طول همه گیری با سلامت روحی و جسمی بهتر و احساس تنهایی کمتر مرتبط بود.

سازمان TPL  در گزارش خود، همچنین به مزایای آب و هوای پارک ها و اینکه چگونه می توانند اثرات خطرناک گرمای شدید بر سلامتی را کاهش دهند، اشاره کرد. آنها با جمع‌آوری «داده‌های گرمایی با وضوح بالا» موجود در ایالات متحده، «تفاوت فاحش دما را بین محله‌هایی که پارک‌هایی در نزدیکی خود دارند و محله‌هایی که پارک ندارند» پیدا کردند.

محققان سازمان TPL با تجزیه و تحلیل «تصاویر ماهواره‌ای حرارتی برای 14 هزار شهر و شهرک» دریافتند مناطقی که در فاصله 10 دقیقه پیاده‌روی از پارک قرار دارند، می‌توانند تا 6 درجه خنک‌تر از محله‌های خارج از این محدوده باشند.

این گزارش نمونه‌هایی از ائتلاف‌های پیشرو پارک‌ها و سلامت در شهرها را ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد چگونه سازمان‌های عمومی، سازمان‌های غیرانتفاعی جامعه، و ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی گرد هم آمده‌اند تا از فضای پارک عمومی برای بهبود نتایج سلامتی استفاده کنند.

برای مثال، در شهر نیویورک، برنامه‌ای به نام Shape Up NYC کلاس‌های رایگان در همه رشته ها از یوگا گرفته تا زومبا و پیلاتس در مکان‌هایی با دسترسی آسان نظیر کتابخانه‌ها، مجتمع‌های مسکونی عمومی، مراکز تفریحی، و البته پارک‌ها ارائه می‌کند. در کلمبوس، اوهایو، پزشکان در یک بیمارستان محلی، برنامه های تناسب اندام 11 هفته ای که به صورت رایگان توسط بخش پارک های شهری ارائه می شود را برای بیمارانی که با چاقی و فشار خون بالا دست و پنجه نرم می کنند، تجویز می کنند.

سپس در این گزارش مجموعه ای از 14 توصیه، نحوه ادغام بهتر سیستم پارک ها و مراقبت های بهداشتی را مشخص می کند. بسیاری از توصیه های آنها می تواند به برنامه ریزی و کار طراحی معماران مناظر شهری کمک کند.

یکی از این توصیه های حائز اهمیت این است که : "اطمینان حاصل کنید که همه با فاصله 10 دقیقه پیاده روی (حدود نیم مایل) از یک پارک زندگی می کنند. سازمان TPL اذعان می کند که این نزدیکی به پارک ها مهم است و دو نکته "کیفیت، فعال سازی و ایمنی" و "ابتکارات خلاقانه مکان‌سازی که ویژگی‌های محله ای را از طریق عناصر فرهنگی، مانند هنر عمومی و علائم دوزبانه ترکیب می‌کند» در پارکها نیز کلیدی هستند.

توصیه های بیشتر:

• در اولویت قراردادن سرمایه گذاری در پارک ها در بافت های فرسوده تاریخی
• توسعه ارتباطات حمل و نقلی و تورهای راهنما همانند *برنامه های جوانان

(*برنامه های جوانان: فعالیت های خاصی هستند که برای مشارکت افراد بین 10 تا 25 سال طراحی شده اند.)

• پارک ها را از طریق پاپ آپ ها و سرویس های موبایلی به مردم معرفی کنید
• در پارک ها برنامه های تناسب اندام و تندرستی را که مشخصاً برای مبتدیان طراحی شده اند، و همه توان انجام آن را دارند ارائه دهید.
• بازدیدکنندگان از پارک را تشویق کنید تا چیز جدیدی را مانند ورزش های سرپایی (مثلا زنگ تفریحی برای بزرگسالان) یا اجاره رایگان یا کم هزینه تجهیزات پارک امتحان کنند.
• استفاده از پارک ها و امکانات تفریحی را به عنوان محل های اصلی تجمع برای گروه های اجتماعی آسان کنید.
• فرستادن، تجویز یا میزبانی از بیماران با برنامه های بهداشتی در پارک ها و مراکز تفریحی.
• هزینه های مربوط به برنامه های سلامتی، لیگ های ورزشی، و سایر کلاس های سلامتی را به عنوان بخشی از مزایای عضویت رایگان تناسب اندام پشتیبانی کنید.
• سرمایه گذاری در پارک ها به عنوان سرمایه گذاری برای سلامت جامعه.
• همکاری با پارک ها و آژانس های تفریحی برای نقشه برداری و شناسایی کمبود پارک در هر منطقه به عنوان بخشی از ارزیابی نیازهای بهداشتی جامعه.
• به هم کاری با پارک ها و آژانس های تفریحی ادامه دهید تا با خدمات بهداشتی و آموزش به جمعیت بیماران کلیدی برسید.
• همکاری با پارک ها و آژانس های تفریحی برای ارزیابی تأثیر اجرای طرح پارک ها بر نتایج اساسی روی سلامت بیماران و جامعه.

نویسنده : جرد گرین

افراد دارای مهارت در این زمینه

در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .