شرکت معماری وینسنت کالبو ، شهر نیویورک را توسط دهکده های عمودی سازگار با آب و هوا ، شاداب و سرزنده می کند.
رویای«جنگل های عمودی » در برج های بلند مرتبه بدون کربن در شهر نیویورک
شرکت معماری وینسنت کالبو درحال کاوش درباره آینده ای نو با « جنگل های عمودی » است . پیشنهادی درخشان که شهر نیویورک را به دستهای از دهکدههای سبز عمودی سازگار با آب و هوا و پیرو طبیعت تبدیل میکند. دانشگاه کوئینز نیویورک با ادغام مدلسازی اطلاعات ساختمان و ابزارهای مولد هوش مصنوعی با برنامههای نرمافزاری شبیهسازی ، پارامترهای آب و هوایی و بهینهسازی فرآیند ساخت، این پروژه گسترده را به عنوان بخشی از هدف " نیویورک سبز و بدون کربن " از محله های فقیرنشین تا *منطقه بروکلین در نظر گرفته است.
(*منطقه بروکلین : پر جمعیتترین منطقه در کلانشهر نیویورک می باشد)
«سیاست جدید نیویورک سبز » تا سال 2050 ، باعث کاهش هشتاد و پنج درصدی انتشار گازهای گلخانه ای نسبت به سال 1990 می شود. این برنامه بلندپروازانه با نام «قانون حفاظت از آب و هوا و جوامع»، موجبات کاهش هفتاد درصدی مصرف انرژی های تجدیدپذیر تا سال 2030 و حذف کامل گازهای گلخانهای تولید شده توسط تأمینکنندگان برق تا سال 2040 را فراهم خواهد کرد. هدف این برنامه ترویج یک تحول عادلانه اجتماعی است. بنابراین، 35 درصد از بودجه انرژی این ایالت باید به جوامع کم درآمد و آسیب دیده از آلودگی اختصاص یابد.
اکوسیستم شهری سالم تر، تمیزتر و خنک تر
در حالی که خانه های تک واحدی در حومه شهر ، سبب پراکندگی شهری و اشغال بیش از حد فضای شهری شده و برجهای بتنی و فولادی منهتن هم به عنوان سازه های پر مصرف اعلام شدهاند، مفهوم چندگانه " دهکده های عمودی بلند مرتبه و سازگار با آب و هوا" ، با ادغام مواردی همچون استفاده از مواد کم کربن و منابع زیستی، قوانین طراحی زیستاقلیمی، انرژیهای تجدیدپذیر، تنوع زیستی و کشاورزی شهری، شیوهای از زندگی سازگار با محیط زیست را ارائه میدهد. با توجه به طرح شرکت معماری وینسنت کالبو ، این رویکرد باعث صرفه جویی در فضا و زمین و در عین حال تشویق مردم به توسعه محیط های کوچک و رویکرد همسایگی مسالمت آمیز می شود. به عبارت دیگر، " جنگل های عمودی " راه حلی مردم محور ارائه می دهند که به موجب آن ، ساختمان های دوستدار محیط زیست ، حس همبستگی و کمک متقابل را بیشتر القاء می کنند.
معماران شرکت کالبو می گویند :" تعهد حرفهای ما طراحی مدلهای موفقیتآمیز برای توسعه پایدار در شهرهای بزرگی مانند نیویورک است تا از انتقال زیست بوم محلههای تاریخی در عین حفاظت از ویژگی ها و هویت ذاتی آنها اطمینان حاصل کنیم . همچنین جامعهای مبتنی بر سه محور تنوع، انعطافپذیری و همبستگی ایجاد کنیم. برای یک دهه است که مدل سازی پارامتری داده های ساختمان، به طور قابل توجهی در جهت کیفیت بهتر و هزینه کم تر بر هنر ساخت وساز تاثیر گذاشته است و معماران را قادر می سازد تا با ایجاد مدل های دیجیتالی دقیق تر و با کیفیت تر در طول چرخه عمر ساختمان ها، از طراحی گرفته تا ساخت و بهره برداری و تبدیل، تصمیمات آگاهانه تری بگیرند.
این معماران می افزایند : " هدف ما بررسی سناریوهای ساخت و ساز و برنامه ریزی ونیز ادغام بهتر تمام پارامترهای طراحی و تجزیه و تحلیل ردپای کربن ساختمان ها، برای بهبود فرآیندهای تولید آنها است. بنابراین، مدلهای دیجیتالی به ما کمک میکنند تا تعداد زیادی از دادهها و بهترین گزینهها برای زیست بوم نظیر : ویژگیهای فنی مصالح، ردپای کربن آنها، در دسترس بودن آنها به صورت بومی، منشأ و قابلیت بازیافت آنها را تجزیه و تحلیل و تشریح کنیم. در نهایت، ابزارهای شبیهسازی آب و هوا که اکنون با هوش مصنوعی در ارتباط هستند، یک طراحی بهینه و سازگار با شرایط آب و هوایی را از طریق تلفیق شرایط هواشناسی، زیست محیطی و زمینشناسی خاص منطقهای که در آن ساخت و ساز می شود، ممکن می سازند.
این ابزارهای جدید ، داده های مربوط به تمام مواردی که اکوسیستم یک منطقه را تشکیل میدهند، از قبیل نورخورشید، باد، بارندگی، رطوبت، و همچنین جانوران و گیاهان بومی، و ترکیبات آلی و معدنی خاکها، را با هم ترکیب میکنند تا شهر نیویورک را طوری به تصویر بکشند که گویی به آرامش و همزیستی خود با طبیعت بازگشته است .
چهار رکن اصلی "جنگل های عمودی"
در حال حاضردر نیویورک، شهرنشینی با افزایش *جزیره های گرمایی شهری، افزایش کمبود آب و آلودگی هوا، اثرات موج گرمای کره زمین را بر مردم، رفاه و سلامت آنها تشدید می کند. همین امر در مورد طوفان ها و گردبادها نیز صدق می کند، زمانی که باران های سیل آسا در مدت زمان کوتاهی بر روی خاک های غیر قابل نفوذی که قادر به جذب باران نیستند فرود می آیند و باعث سیل های بزرگ و در برخی مواقع تخریب شهر می شوند، نگرانی روزافزون مردم شهر نیویورک، معماران و مسئولین شهرسازی را به بازنگری در زیرساختها، زیستگاهها و مدیریت پسماندها سوق میدهد که به معنای حفظ منابع و احترام به محیط زیست است.
(*جزیره گرمایی شهری : به پدیده بالا بودنِ چشمگیرِ دمای برخی از مناطق شهری در مقایسه با حومه شهر یا محدودههای روستاییِ نزدیکشان گفته میشود)
بدین ترتیب ، طرح شرکت معماری وینسنت کالبو شهر نیویورک را به یک اکوسیستم، محلههای آن را به یک جنگل، و ساختمانهای آن را به درختان مسکونی تبدیل میکند که انرژی خود را تولید کرده و تمام زبالههای خود را بازیافت میکنند. این راهحلهای سبز الگو برداری شده از طبیعت، درکنارهم به مبارزه با جزیره های گرمایی شهری، آلودگی جوی و آب بندی خاک کمک میکنند و در عین حال مدیریت آب باران، بازیافت *فاضلاب خاکستری، تقویت شبکههای سبز و آبی شهری ، حفاظت از تنوع زیستی، اجرای رفاه شهری، و توسعه کشاورزی شهری را ارتقا میدهند. شرکت معماری وینسنت کالبو به طور خاص، این روش طراحی سازگار با محیط زیست را در ایده «جنگل های عمودی» به چهار ویژگی اصلی خلاصه کرد.
(*فاضلاب خاکستری : فاضلاب عاری از ادرار و مدفوع)
اولین ویژگی منطبق بر این طراحی، پاسخگویی به شرایط آب و هوایی است. این موضوع شامل شکل دهی به ساختمان ها بر اساس داده های اقلیمی آن محل است . برای مثال در نظرگرفتن مسیر خورشید از شرق به غرب و جهت بادهای غالب برای محدود کردن اثرات *ونتوری، بهینه سازی تهویه طبیعی، و ماندن در جهتی که بتوان از نور خورشید به بهترین شکل ممکن بهره برد. بنابراین تصور میشود که طراحی نماها، تراسها و آپارتمانها تا حد ممکن از نظر انرژی کارآمد باشد و با درنظرگرفتن حداقل تهویه مکانیکی هوا به سمت یک معماری غیرفعال متمایل شود که سیستمهای تهویه طبیعی مانند دودکشهای بادی را روی کار بیاورد.
(*اثرات ونتوری: در واقع کاهش فشار در شرایطیست که جریان هوا از منفذهای کوچک خارج میشود)
ویژگی دوم در این طراحی ادغام انرژی های تجدیدپذیر است. برای حرکت به سمت یک ساختمان انرژی مثبت(BEPOS)، ادغام انرژی های تجدیدپذیر (توربین های بادی محوری، پانل های خورشیدی، انرژی زمین گرمایی) امکان تولید خود مصرفی از سرمایش، گرمایش و انرژی الکتریکی را فراهم می کند که این همان چیزی است که ساختمان ها برای کربن صفر بودن به آن نیاز دارند.
ویژگی سوم بر چالاکی فضا تمرکز دارد. دوام و تغییرپذیری یک سکونتگاه قبل از هر چیز در توانایی آن برای انطباق با تغییر کاربری ها و شیوه های زندگی نهفته است. این معنای درس گرفتن از گذشته است که تا حد امکان سناریوهای احتمالی آینده برای زندگی در ساختمان ها را در طراحی در نظر بگیریم. خانه هایی که می توانند به میل خود تغییر شکل دهند و بیش از حد انعطاف پذیر باشند، باید بتوانند با تحولات دائمی رابطه میان اعضای خانواده و تغییرات لازم بین فضاهای زندگی خصوصی و زندگی حرفه ای، ارتباط نزدیکی برقرارکنند.
و به عنوان ویژگی آخر، شرکت معماری وینسنت کالبو، کشاورزی شهری را مورد توجه قرار می دهد. روی پشت بام ساختمانها و در دل طرحها، ما تصویری یکپارچه از گلخانهها و باغهایی را مشاهده می کنیم که به صورت دائمی در آنها کشت میشود و برای تقویت همبستگی و انسجام اجتماعی در مقیاس ساکنان و همسایگان، به امر کشاورزی شهری اختصاص داده شدهاند.
هوشیاری این کلان شهر با "ساخت و ساز بهتر و هزینه کمتر"
در نهایت، چشم انداز این طرح مبتنی بر اکوسیستم، یک کلانشهر "هوشیار و سرزنده" است که در آن رویکردهای فناوری پیش پا افتاده و با فناوری پیشرفته با هم کار می کنند تا "با کمترین هزینه بهترین ها را بسازند" . شرکت معماری وینسنت کالبو روی سه هدف مهم برای سرزندگی شهر نیویورک کار می کند:
اول، بهره وری انرژی: در مقیاس ساختمان، ما می خواهیم خانه هایی چند جهته بسازیم که زندگی در آن ها با نرخ پایین تهویه مکانیکی و بدون تهویه مطبوع یا گرمایش هوا ، سالم و دلپذیر باشد. طراحی سازگار با آب و هوا به لطف تهویه طبیعی و سرمایش غیرفعال، جبران گرمای آزاد ورودی و اینرسی حرارتی، این امکان را فراهم می کند که مصرف انرژی را به حداقل ممکن کاهش داده و در عین حال راحتی بیشتر را تضمین کند.
دوم، مواد طبیعی: مواد مبتنی بر زیستگاه و منابع جغرافیایی یا مواد بازیافتی هم برای استفاده در ساختار ساختمان و هم برای عایق کاری یا روکش های نما محبوبیت دارند. این مواد با دقت انتخاب شده اند تا بر اکوسیستم محلی و ارتباط نزدیک تاکید کنند. چوب چند لایه، چوب صنعتی یا بامبو، پشم چوب، کاه، بتن کنفی، بتن کم کربن، بتن خاکی، خاک خام و سفال، همه این مواد طبیعی در رویکرد اقتصاد دایرهای به اصطلاح مولد ما قرار میگیرند، جایی که همه زبالهها به یک منبع تبدیل می شوند.
و سوم، هوشیاری فنی: هوشیاری به معنای فقدان فناوری نیست، بلکه به معنای استفاده اولویتدار از تکنیکهای مرتبط و مناسب، بدون آلودگی یا هدر رفت است، مانند اجراهای ساده و دستگاه های که به راحتی قابل تعمیر، بازیافت و استفاده مجدد هستند. فناوری وجود دارد تا پیاده سازی ساختمان از طریق بهینه سازی انجام شود، مثلاً میزان مصرف انرژی ما یا اطلاعاتی که در جشن ها به اشتراک می گذاریم
علاوه بر توسعه بتن زیستی و فولاد کم کربن، کنده های بزرگ چوبی به عنوان یک ماده خام تجدیدپذیر و قدیمی ترین مصالح ساختمانی در تاریخ، از یک تجدید حیات دیدنی در سراسر جهان برخوردار است. با توجه به سیاست کربن زدایی، ساخت و ساز با چوب می تواند نقش مهمی در توقف تولید کربن دی اکسید داشته باشد. اما اگر میخواهیم با تأثیر خود بر تغییرات آب و هوا روبرو شویم، به مجموعهای متنوع از منابع نیاز داریم تا از بین چندین گزینه کم کربن انتخاب کنیم و آنها را به کار ببریم. بنابراین، مواد با منبع زیستی، با در نظر گرفتن چوب، کاه، بتن کنف، بامبو، و مواد با منبع زمینی، مانند خاک خام و سنگ خشک، در شهر نیویورک وجود دارند. شرکت معماری کالبو توضیح میدهد که صنعت ساختوساز کم کربن و زیست محیطی باید گزینه پیدا کردن درک بهتر از کل چرخه زندگی مواد و مصالح ، از طراحی ساختمانها گرفته تا تخریب آنها، را در اولویت قرار دهد تا بتواند استفاده مجدد از این مواد در پیکربندیهای جدید را، مانند یک *مکانوی غولپیکر ترویج کند.
(مکانو : یک وسیله مدل سازی است که شامل نوارهای فلزی قابل استفاده مجدد، صفحه ها، زاویه گیرها، چرخ ها، محورها و چرخ دنده ها و قطعات پلاستیکی است که با استفاده از پیچ و مهره و پیچ به هم متصل می شوند.)
ساختمانهای احیاکننده در مسیر چرخه اقتصاد دایره ای
شرکت وینسنت کالبو در پایان چشم انداز خود تشریح می کند که در قلب چالش های شهر نیویورک در آینده ، مشکل نامحدود بودن منابع و هدر رفت در چرخه با ارزش اقتصاد دایره ای قرار دارند. این یک مدل اقتصادی است که با هدف حرکت از یک جامعه یکبار مصرف به جامعه ای که همه چیز را بازیافت می کند تا از هدر رفتن و تهی شدن منابع سیاره جلوگیری کند، به عنوان احیاکننده شناخته می شود. به عبارت دیگر، جوامع باید یاد بگیرند که با متانت مصرف کنند، پایداری را بهبود بخشند، ضایعات را محدود کنند و آن را به منابع جدید تبدیل کنند. در نهایت، معماری احیا کننده امیدوار است که انرژی های تجدیدپذیر را به طور گسترده به کار گیرد و ساختمان هایی ایجاد کند که نیازهای اولیه ساکنان آن را برآورده سازد، به راحتی قابل انطباق باشد و در عین حال هزینه ها، ضایعات و اثرات زیست محیطی را به حداقل برساند.
"ساخت پایدار بر مبنای عقل سلیم به معنای توقف تخریب و حتی داشتن دانش چگونه ساختن نیست، بلکه بازآفرینی، دگردیسی، تبدیل مجدد، بازسازی، نوسازی، بزرگتر کردن، و دادن حیات تازه به چیزی است که از قبل وجود داشته است . معماریهای احیاکننده و الگو برداری شده از طبیعت ما به صورت هوشیار اما خلاقانه ، مایلند شادی و لذت زندگی را در میان ساکنان نیویورک برانگیزند. آنها از هویت مکان، فرهنگ مکان ، هوا، خاک، تنوع زیستی و اقتصاد هر قلمرو الهام میگیرند." معمار این طرح می گوید: نتیجه این بلندپروازی تبدیل شدن به نماد همزیستی صحیح انسانیت و طبیعت در قلب شهر نیویورک است.
اطلاعات پروژه:
مطالب مرتبط
افراد دارای مهارت در این زمینه
در صورتی که در این زمینه تخصص یا مهارتی دارید، پس از ثبت نام در سایت و تکمیل فرم مشخصات شخصی ، پروفایل خود را به لیست زیر اضافه نمایید .